Στη Ναύπακτο ο Χρήστος Χωμενίδης

Με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου του «Νεαρό άσπρο ελάφι», ο γνωστός συγγραφέας Χρήστος Χωμενίδης θα βρίσκεται στη Ναύπακτο, την Κυριακή 19 Ιουνίου. Ο συγγραφέας θα συνομιλήσει με το ναυπάκτιο φιλόλογο Κώστα Δημόπουλο, στις 21:00, στο βιβλιοκαφέ Adagio II.

Η Νατάσα Μαστοράκου γράφει στις 26/3/2016 στο «Πρώτο Θέμα»: «Μετά τη «Νίκη» με τις οικογενειακές ιστορίες και τα εμφύλια πάθη, ο Χρήστος Χωμενίδης καταπιάνεται αυτή τη φορά με υπαρξιακές αγωνίες και συνθέτει μια προσωπική κατάβαση στον κόσμο των χαμένων μας παθών και απολαύσεων. Το «Νεαρό άσπρο ελάφι» είναι ένα μυθιστόρημα για τις παιδικές μας συγκινήσεις, για τους εφηβικούς μας έρωτες και για τις ενήλικες πανωλεθρίες μας. Στο τέλος όμως, το Νεαρό άσπρο ελάφι είναι ένας ύμνος στην αθανασία της αγάπης

Ήρωας του βιβλίου ο Μηνάς Αβλάμης, πρώην συγγραφέας, ο οποίος έχει αποτραβηχτεί στην Κέρκυρα και έχει περιορίσει τον κόσμο του σε τριάντα οικοδομικά τετράγωνα. Ζει μια καθημερινότητα σχεδόν βαρετή, με μοναδικές του συγκινήσεις την πόκα με τους μετρημένους ντόπιους φίλους του κάθε Τρίτη βράδυ και τη συνάντηση με την παντρεμένη Θάλεια κάθε Παρασκευή.

Είναι αποφασισμένος να μην την αλλάξει ποτέ και για κανένα λόγο. Το νεαρό άσπρο ελάφι θα τον ξαναβγάλει ξαφνικά στον δρόμο και θα τον οδηγήσει σε μια πόλη αλλόκοτη, της Δυτικής Μακεδονίας. Εκεί θα έρθει αντιμέτωπος με ολόκληρο το παρελθόν του. Τα πιο δικά του πρόσωπα, οι πιο έντονες σχέσεις της ζωής του, θα τον κυκλώσουν για να τον δικάσουν ή για να τον συγχωρήσουν. Μονάχα όμως ο ίδιος ο Μηνάς Αβλάμης μπορεί να εξιλεωθεί για τη φριχτή, κρυφή αμαρτία που τον συνέτριψε ένα απόγευμα ανοιχτά της Τήνου…

«… Το άσπρο όμως ελάφι… Όποιος το έχει δοκιμάσει θα σε διαβεβαιώσει πως η ευτυχία μπορεί να εδρεύει και στον ουρανίσκο. Όποιος το έχει γευτεί, έχει γευτεί παράδεισο. Τη στιγμή του βίαιου θανάτου του το νεαρό άσπρο ελάφι εκκρίνει μιαν ουσία ψυχοτρόπο, αγχολυτική, αφροδισιακή, που δεν έχει ανιχνευτεί πουθενά αλλού στη φύση. Που δεν έχει παρασκευαστεί σε κανένα εργαστήριο. Το νεαρό άσπρο ελάφι σκλαβώνει ισόβια όσους ποτέ το έφαγαν: Στην προοπτική μιας δεύτερης φοράς, είναι πρόθυμοι να πατήσουν όρκους, να γκρεμίσουν τον κόσμο τους, να προδώσουν τους ανθρώπους τους. Γιατί να σταθώ εγώ εξαίρεση;»»