Με ανάρτηση στο προσωπικό της προφίλ σε γνωστό μέσο κοινωνικής δικτύωσης το στέλεχος του «Ποταμιού» και πρώην βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας, Νίκη Φούντα, σχολιάζει την ανάληψη των νέων της καθηκόντων στο κόμμα του Σταύρου Θεοδωράκη, ενώ αναφέρεται και σε δύο τραγικά περιστατικά που σημάδεψαν Αιτωλοακαρνανία και Ηλεία. Συγκεκριμένα αναφέρεται στον τραγικό θάνατο της 46χρονης καθηγήτριας του 1ου Λυκείου Ναυπάκτου που έχασε τη ζωή της στην εθνική οδό Πατρών-Κορίνθου.

Ευχαριστώ ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ για την εμπιστοσύνη και την τιμή που μου έκανε να με ορίσει πολιτικό υπεύθυνο στο νευραλγικό Υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων.
Σήμερα και οι δύο ιδιαίτερες πατρίδες μου, τα δύο σπίτια μου, θρηνούν… Το Νιοχώρι Ηλείας -κι όλοι εμείς- έχασε την σαρανταενός ετών Βαλάντω, οικογενειακή φίλη κ παιδί υπέροχο.

Η Ναύπακτος έχασε την σαρανταεξάχρονη καθηγήτρια του 1ου Λυκείου Ναυπάκτου. Και οι δύο αυτές νέες σήμερα αποφάσισαν απλά να κινηθούν στις «εθνικές» οδούς Πύργου-Πατρών και Πατρών-Κορίνθου…

Σε μια διαδρομή (κυρίως την δεύτερη και την «απίστευτη» συνέχειά της ως την Βόνιτσα) που αναγκαζόμουν και η ίδια επί 2,5 χρόνια να κάνω κατά μέσο όρο 1.500χλμ την βδομάδα, δεν υπήρξε ούτε μια φορά που να μην αναρωτηθώ αν αυτοί οι Υπουργοί που πέρασαν από την Δυτική Ελλάδα, στα χρόνια της ευμάρειας και των πολλών χρημάτων, τότε με τους ρυθμούς ανάπτυξης και τον παράλληλα ατέλειωτο δανεισμό με «αξιοποίηση πακέτων βοήθειας» (η βοήθεια προς ποιόν τελικά δεν μάθαμε), αν έστω περνώντας από κείνα τα μέρη έχουν πια τουλάχιστον την τσίπα να θρηνήσουν, να σκεφτούν…

Προσωπικά θα κάνω ό,τι -λίγο ή περισσότερο- περνά από το χέρι μου για το κάκιστο οδικό δίκτυο και τις υποδομές σε όλη την χώρα. Και για αυτή την περιοχή που τόσο αγαπώ και που της έχει φερθεί πολιτικά η ιστορία ως «δεύτερη», σε αυτή την Ελλάδα των δύο ταχυτήτων, θα κάνω τα αδύνατα δυνατά ώστε να βάλω έστω ένα λιθαράκι ώστε να μην έχουμε πια νέες που χάνονται άδικα, πολίτες που η ασφάλειά τους βρίσκεται στο κόκκινο και τουρίστες που φτάνοντας στην Πάτρα ή το Κατάκολο δεν πιστεύουν στα μάτια τους αντικρίζοντας τους δρόμους μας.

Γιατί δεν αξίζει σε αυτό τον τόπο τέτοια κατάντια, τέτοιος πόνος, τόσο άδικα…

Share on Facebook0Tweet about this on Twitter2Share on Google+0Email this to someone
 
 

Αφήστε το σχόλιό σας

Το email σας δεν θα δημοσιευτεί.