του Πέτρου Σταθάτου

Τέλος (παραλίγο ) καλό , για να δούμε το μέλλον.

Επιστροφή λοιπόν στα πάτρια, με τη στεναχώρια και την πίκρα του ανολοκλήρωτου. Ο Ολυμπιακός για 5 αγώνες και δυόμιση περιόδους είχε πετύχει το μεγαλύτερο σύγχρονο αθλητικό θαύμα, έχοντας από κάτω τα τρία απόλυτα φαβορί της φετινής Ευρωλίγκας (Μπαρτσελόνα –ΤΣΣΚΑ –Ρεάλ Μαδρίτης)!

Έλειπαν 15 λεπτά ενέργειας και καθαρής σκέψης για την ολοκλήρωση του μεγαλύτερου παραμυθιού, ακόμη κι από αυτό της Πόλης και του Λονδίνου. Η ομάδα (κόουτς και παίχτες), άγγιξαν το «ταβάνι» τους , αλλά δεν τα κατάφεραν. Χαμένες βολές (12/26), αρκετά χαμένα ελεύθερα σουτ (απόρροια της προσήλωσης στην «εξόντωση» του Σπανούλη), και το «άδειασμα» της ενέργειας στα τελευταία 15 λεπτά έφτασαν για την απώλεια του τίτλου.

Ο Σπανούλης έκανε το χειρότερο final four της καριέρας του, αλλά ακόμη κι έτσι παραλίγο να οδηγήσει το Θρύλο στην απόλυτη κορυφή.

Αν αυτό δε δείχνει κάτι για την αξία του , τότε τι άλλο να πούμε;

Αυτό που σίγουρα αποκαταστάθηκε είναι οι σχέση του με τους οπαδούς της ομάδας (θα θυμάστε την κίνησή του πέρυσι μετά το νικητήριο καλάθι με τον ΠΑΟ ).

Η κίνησή του να βγάλει τους συμπαίχτες του από τη φυσούνα (που μες την απογοήτευσή τους ) είχαν ξεχάσει να χαιρετήσουν τον κόσμο που τους ακολούθησε (και ) στη Μαδρίτη έδειξε το δέσιμο που υπάρχει μεταξύ του μεγάλου ηγέτη και των οπαδών.

Ο Βασίλης έχει ακόμη 2 χρόνια ποιοτικού μπάσκετ για να καταφέρει να ξαναβρεθεί σε f4 και ποιος ξέρει να πάρει την 4η ευρωλίγκα του. Με τον Ολυμπιακό να έχει σταθερά χαμηλότερο προϋπολογισμό εξόδων από τους υπόλοιπους διεκδικητές τα πράγματα θα είναι δύσκολα .

Και για όσους λένε πως τα μπατζετ δεν παίζουν μπάσκετ , θα γράψω τα παρακάτω: Παρκερ , Γιατσικεβίτσιους , Μποντίρογκα , Ρέμπρατσα , Αλβέρτης , Τζεντίλε , Κατας, Χαλπεριν , Ναβαρο , Παπαλουκάς , Φουτσκα , Σκόλα , Ματσεγιαουσκας , Καλντερον , Ρούμπιο , Μπατιστ , Μπαζίλε , Σμόντις , Χόλντεν , Λάνγκτον , Διαμαντίδης , Σισκάουσκας , Ζήσης , Χριάπα , Περπέρογλου , Φώτσης ,Νίκολας , Πέκοβιτς , Λάκοβιτς , Βασκες , Μπατιστ , Ρουντυ Φερναντεζ , Νοτσιόνι , Σερχιο Ροντριγκεζ , Γιουλ , είναι κάποιοι από τους παίχτες που απάρτιζαν τις ομάδες που πήραν την ευρωλίγκα τα τελευταία 15 χρόνια , όλοι τους σε καλή ηλικία και με ακριβά συμβόλαια.

Επίσης ο Παναθηναϊκός, η τεράστια δύναμη του μοντέρνου μπάσκετ (20 χρόνια) από τότε που αποφάσισε να ακολουθήσει το μοντέλο του Ολυμπιακού με χαμηλό μπάτζετ, δεν έχει ξαναπάει σε final four.

Ο Ολυμπιακός για δύο σερί χρονιές στην ίδια πόλη , από την ίδια ομάδα έχασε με τον ίδιο τρόπο, πέρυσι την είσοδο στο final four και φέτος το τρόπαιο. Πέρυσι με ομάδα αποδεκατισμένη και πληγωμένη, φέτος μετά από πέντε «τελικούς» με Μπαρτσελόνα και ΤΣΣΚΑ.

Δεν παραπονιέμαι, δεν γκρινιάζω. Στον αθλητισμό υπάρχει και η ήττα. Έκανα και φέτος το ταξίδι χαρούμενος για τη συμμετοχή, χωρίς να περιμένω τίποτα παραπάνω από το να δω την ομάδα μου να τα δίνει όλα! Το είδα και με το παραπάνω.

Ευχαριστώ αυτούς τους αθλητές για το ταξίδι στο όνειρο.

Υγ. : Προς όποιον «κάφρο»(ανεξάρτητα από συλλογική προτίμηση) έφτασε να διαβάζει μέχρι εδώ: Κοιτάξτε να χαρείτε το άθλημα και τους ΤΕΡΑΣΤΙΟΥΣ αθλητές όπως ο Σπανούλης , ο Διαμαντίδης ,ο Φώτσης , ο Πρίντεζης , ο Σλούκας , πριν αυτοί σταματήσουν ή φύγουν για πλουσιότερα πρωταθλήματα και αφήστε τις μάνες , τους καρκίνους , τα παιδιά και τις οικογένειες!

Οι δύο μεγάλες μας ομάδες έχουν πάει σε 7 τελικούς (και σε άλλα 5 final four 2-3 ) η κάθε μια και έχουν πάρει 9 τρόπαια (6-3). Μαζί με τον τελικό της ΑΕΚ , τα final four του Αρη , του ΠΑΟΚ είναι ό,τι καλύτερο έχει να παρουσιάσει ο ελληνικός συλλογικός αθλητισμός. Σεβασμό στους πρωταγωνιστές κι ας ελπίσουμε πως δε θα κάνουμε χρόνια για να ξαναδούμε ελληνική ομάδα σε final four.

Άντε και του χρόνου στο Βερολίνο!

*Το παρακάτω βίντεο είναι τραβηγμένο ακριβώς μετά την ήττα. Δείχνει την περηφάνια του Ολυμπιακού λαού.

String could not be parsed as XML

Share on Facebook30Tweet about this on TwitterShare on Google+0Email this to someone
 
 

1 Σχόλιο

Αφήστε το σχόλιό σας

Το email σας δεν θα δημοσιευτεί.