Τριήμερη έφιππη διαδρομή πραγματοποίησε ο Ιππικός Σύλλογος Ναυπακτίας και Δωρίδας σε Πόδο, Αμπελακιώτισσα, Άγιο Δημήτριο, Καστανιά, Πλάτανο, Σίμου και πολλά ακόμη χωριά της ορεινής Ναυπακτίας.

Το ξεκίνημα έγινε λίγο πριν τον Πόδο Ναυπακτίας στις 19/6/2015 και ώρα 16:00 όπως είχε προγραμματιστεί , με σιγανή βροχή που συνέχισε να μας «συνοδεύει» μέχρι την Αμπελακιώτισσα . Για να φτάσουμε στην αφετηρία πέρα από την βασική ομάδα υποστήριξης αποτελούμενη από τον Γιάννη Κατσάρα και εναλλάξ μέλη της υπόλοιπης ομάδας βοήθησαν πάρα πολύ οι Βασίλης Κατσανάκης μέλος του δ.σ και Βασίλης Δούνης χορηγού του συλλόγου μας που με τα αγροτικά τους έσυραν δύο βαριά τρέιλερ με δύο άλογα το κάθε ένα. Η συμβολή τους ήταν πολύτιμη και τους ευχαριστούμε θερμά. Οι ιππείς που αποτελούσαν την ομάδα μας ήταν οι (αλφαβητικά): Γεωργακόπουλος Γιώργος με την Βερόνα, Γράβαλος Νίκος με τον Πλούτωνα, Ευθυμιόπουλος Λάζαρος με την Κίρκη, Κουφογιάννη Ελένη με τον Μάη ή τον Έκτωρα, Κουφογιάννης Ιωάννης με τον Μάη, Κουφογιάννης Χρήστος με την Δανάη, Μουχτούρης Αντώνης με τον Βλάγκο, Ράμος Γιώργος με την Ήρα, Ράμος Κώστας με την Ήρα, Ρήγας Παντελής με τον Έκτωρα. Υπήρχαν εναλλαγές στην ομάδα υποστήριξης για αυτό και αναφέρονται αναβάτες με το ίδιο άλογο.

Αξίζει να σημειωθεί ότι πολύ σημαντική ήταν και η παρέμβαση της τοπικής δημοτικής αρχής για να ολοκληρωθούν οι χωματουργικές εργασίες αποκατάστασης του δρόμου στο επαρχιακό οδικό δίκτυο μεταξύ Ελευθέριανης-Πόδου και να περάσουμε χωρίς πρόβλημα. Ευχαριστούμε τον κ. Κοτρωνιά, τον κ. Σωτηρόπουλο και όποιον άλλο βοήθησε από την Αποδοτία για το σκοπό αυτό. Στην Ελευθέριανη μας καλωσόρισε ο κ. Σιαμάς Ιωάννης πρόεδρος τοπικού διαμερίσματος αλλά λόγο καιρού και έλλειψης χρόνου δεν μπορέσαμε να ανταποκριθούμε στην πρόσκλησή του για κέρασμα. Τον ευχαριστήσαμε γιατί κατανόησε την βιασύνη μας.

Η άφιξή μας στην Αμπελακιώτισσα ήταν περίπου στις 19:00 και η υποδοχή ήταν καταπληκτική από τον τοπικό πολιτιστικό σύλλογο και τον Πάνο Κοτρώτσο πρόεδρο του συλλόγου που πρόθυμα κινητοποίησε όλο το χωριό και έστρωσαν ένα μεγάλο τραπέζι με παραδοσιακά εδέσματα στην πλατεία. Υπέροχα σπιτικά γλυκά , τσίπουρο και ζεστή παρέα που τα τιμήσαμε αμέσως μετά το προσκύνημα στον ναό της Ι.Μ Παναγίας Αμπελακιωτίσσης και Αγ. Πολυκάρπου. Ο ηγούμενος π. Πολύκαρπος και η συνοδεία του μας υποδέχτηκαν , διάβασε την ευχή στην ομάδα , μας αγίασε όλους και μας φίλεψε το παραδοσιακό λουκούμι όπως συνηθίζετε στα μοναστήρια. Προσκυνήσαμε την εικόνα της Παναγίας και του Αγ. Πολυκάρπου και με τις ευλογίες του συνεχίσαμε την διαδρομή μας. Μετά την φιλοξενία στην πλατεία και την κουβέντα με τους χωριανούς η ομάδα μας ανέβηκε στον ξενώνα Δρυάδες του Παναγιώτη Κανέλλου για να φροντίσουμε τα άλογα, να στήσουμε τις σκηνές στον κήπο του ξενώνα, να γευτούμε την υπέροχη παραδοσιακή κουζίνα του και την ζεστή φιλοξενία του. Οι γεύσεις απερίγραπτα καλές και οι τιμές αφάνταστα λογικές. Η ομάδα μας μετά το φαγητό ξεκουράστηκε για το βράδυ εκεί κάτω από τα αστέρια και το πρωί μας είχε ετοιμάσει τηγανίτες και ένα υπέροχο πρωινό. Ο ξενώνας αποτελεί στολίδι σε αυτή την αετοφωλιά της Ναυπακτίας.

Ξεκινήσαμε έφιπποι για την πιο δύσκολη διαδρομή της ημέρας. Ανάβαση στην Τσεκούρα , πέρασμα από τα 1391 μέτρα (διάσελο) και κατηφόρισμα προς Περδικόβρυσση. Σχεδόν πέντε ώρες διαδρομή μέσα σε ένα δάσος από έλατα. Η στάση στην Περδικόβρυσση πάντα συνοδεύετε με καφέ και σπιτικό γλυκό βύσσινο στην ταβέρνα της κ. Μαρίας. Εκεί συναντήσαμε τον αντιδήμαρχο Πλατάνου κ. Κούκουνα Αθανάσιου, «καβαλάρης» και αυτός στην μηχανή του που μας κέρασε τους καφέδες και συνέχισε για να δει τις εργασίες που συνεχίζονταν σε δύο σημεία της περιοχής μετά από τις μεγάλες κατολισθήσεις του περσινού χειμώνα. Ο Αντώνης Ζαγωρίτης από τον Πλάτανο θερμός φίλος του συλλόγου μας ήρθε και μας βρήκε εκεί και μας συνόδευσε μέχρι τον Αγ. Δημήτριο τραβώντας πλάνα με την κάμερά του σε όλη την διαδρομή που ήταν καταπληκτική ειδικά γύρω από την λίμνη του φράγματος Ευήνου. Η επόμενη στάση για ξεκούραση ήταν στο υπέροχο κτήμα Λέλλου στον Αγ. Δημήτριο όπου οι αδελφοί Λέλλου και οι γυναίκες του συλλόγου της Καστανιάς με μπροστάρη στα εδέσματα την κα. Λόη πρόεδρο του πολιτιστικού συλλόγου της Καστανιάς μας έκαναν να νιώσουμε κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτοι στην περιοχή τους. Φαγητά , φρούτα , καφές, περιποιημένο περιβάλλον παντού εντός του κτήματος. Στην ψησταριά ο κ. Λέλλος Σπύρος μας εντυπωσίασε με τις ικανότητές του. Ήταν μια πρόγευση θα λέγαμε για το τι θα ακολουθούσε στην Καστανιά. Αφού ξεκουραστήκαμε όλοι μας στις 19:00 ξεκινήσαμε για Καστανιά κάνοντας μια διαδρομή περίπου μιας ώρας. Η υποδοχή των χωριανών ήταν θερμή όπως πάντα και όπως είναι παντού στην Ναυπακτία σε επισκέπτες που όπως τόνισε ο κ. Θανάσης Λέλλος στον σύντομο χαιρετισμό του στα μέλη του συλλόγου μας «άφησαν τους καναπέδες και πραγματοποίησαν μια έφιππη εκδρομή παρά την πίεση ειδικά αυτών των ημερών και αυτό σημαίνει ότι δεν σταματάμε να πραγματοποιούμε τις υποσχέσεις μας, να δίνουμε και να παίρνουμε χαρά στα χωριά της ορεινής Ναυπακτίας υπό οποιεσδήποτε συνθήκες».

Περιποιηθήκαμε τα άλογα που όλα τους χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα συνεργάστηκαν άψογα μεταξύ τους και με τους αναβάτες τους όπως και εμείς οι ιππείς για να μιλάμε απολογιστικά σήμερα για την καλύτερη εκδρομή. Στήσαμε σκηνές στο προαύλιο του σχολείου που γέμισε παιδικές φωνές και ζωή έστω για μερικές ώρες ξανά από τα μικρά και τα μεγάλα παιδιά που ήρθαν εκεί για να τα απολαύσουν από κοντά. Στο υπέροχο και φιλόξενο μαγαζάκι στην πλατεία της Καστανιάς είχε στρωθεί το τραπέζι και όλοι όσοι βρέθηκαν εκεί απόλαυσαν βραστή γίδα και όλα τα υπόλοιπα φαγητά που πρόσφερε ο τοπικός σύλλογος. Ο φίλος μας και Καστανιώτης Κώστας Βέλιος με χαρά έπαιξε κλαρίνο και τον απολαύσαμε όπως είχαμε και την τύχη μερικοί από εμάς το επόμενο πρωί να απολαύουμε το καταπληκτικό μέλι παραγωγής του στο πρωινό μας που συνδύαζε αγνότητα και γεύση.

Το πρωινό μας ξύπνημα ήταν κάτι που δεν είχαμε την τύχη μέχρι τώρα να το ζήσουμε και ίσως λίγοι το έχουν ζήσει από εμάς τους νεώτερους. Δεν υπάρχει περιγραφή για να προσεγγίσει έστω και λίγο αυτό που νιώσαμε. Ξυπνήσαμε από τους ήχους της φλογέρας που έπαιζε μελωδικά από πολύ νωρίς το πρωί, σε ένα σπίτι λίγο πάνω από το σχολείο ο κ. Χαραλαμπόπουλος Θανάσης.

Στις 07:00 καβαλήσαμε από Καστανιά , λίγο μετά περάσαμε από το χάνι Λιόλιου που είχε ανάψει τον παραδοσιακό του φούρνο προσμένοντας τους διαβάτες. Γοργά συνεχίσαμε για καφέ και γλυκό στο «Ανεμοδαρμένο Διάσελο» του Γιάννη Αντωνόπουλου.

Υπέροχη θέα, σύγχρονη εγκατάσταση , τρομερή εξυπηρέτηση , υπέροχα γλυκά και καφές που εκείνο το πρωινό τα επισκίαζε όλα η μυρωδιά του φρεσκοκομμένου ψητού. 08:30 περίπου ήταν έτοιμο όπως κάθε μέρα. Υπήρχε σύγχυση στην ομάδα και τα βλέμματα μας μία κοιτούσαν το δρόμο για Πλάτανο Ναυπακτίας και μία το ψητό που έβγαινε…και ήταν ακόμα πολύ νωρίς.

Τελικά φύγαμε για Πλάτανο γιατί είχαμε δώσει μια υπόσχεση σε έναν άνθρωπο που μας τιμά και τον έχουμε ψιλά στην καρδιά μας για αυτό. Μπήκαμε στην πλατεία του Πλατάνου και ο γιατρός κ. Παπανικολάου μας υποδέχτηκε θερμά και πιάσαμε πάλι να τον ρωτάμε να μας πει για τα χρόνια του αντάρτικου, τα άλογα των ανταρτών, ιστορίες χαρούμενες και στενάχωρες της ευρύτερης περιοχής με επίκεντρο το άλογο. Είχε τόσα πολλά να μας πει που δεν χορταίναμε να τον ακούμε. Οι μικρότεροι της παρέας έμειναν έκπληκτοι με όλα όσα είδαν και άκουσαν όλες αυτές τις ημέρες και ειδικά εκεί. Δυστυχώς δεν προλάβαμε τον παπά- Δημήτρη στον πραγματικά υπέροχο ναό του Αγ. Νικολάου στον Πλάτανο αλλά ανάψαμε το κεράκι μας. Τα μαγαζιά ανοιχτά και αρκετός κόσμος σε όλα, ντόπιοι αλλά και πολλοί διερχόμενοι που σταματούσαν σε αυτό το πολιτιστικό και εμπορικό κέντρο μια άλλης εποχής της ακμαίας ορεινής Ναυπακτίας. Παρά την αλλαγή των εποχών δεν έχασε αυτή την αρχοντιά το χωριό. Όμορφοι ξενώνες , περιποιημένα εστιατόρια, εμπορικά καταστήματα και καφενεία, όλα προσεγμένα και οι Πλατανιώτες κρατάνε ακόμα αυτό το όμορφο εμπορικό πνεύμα ζωντανό.

Στην Σίμου η ομάδα έφτασε στην πλατεία απέναντι από το κεντρικό εστιατόριο-ψησταριά όπου περίμεναν τα τρέιλερ και είχε ετοιμαστεί τραπέζι. Μόλις καθίσαμε ήρθε γλυκό καρυδάκι με δροσερό νερό. Λίγο μετά το τραπέζι γέμισε με μουσακά που όμοιό του δεν έχουμε φάει ξανά, μπιφτέκι στην σχάρα που δεν ήθελες να τελειώσει, σουβλάκια που έτρωγες και το καλαμάκι κυριολεκτικά. Γεύσεις που η κα. Φούλα και η κα. Χαρά μας ετοίμασαν , τις σέρβιραν και μας έκαναν να νιώσουμε καλύτερα από το σπίτι μας. Ήρθαν και οι λουκουμάδες σαν επιδόρπιο κάνοντας το τραπέζι πραγματικά θεσπέσιο. Η κουζίνα και η εξυπηρέτηση σε κάνουν να νιώθεις ότι είσαι σε κάποιο κοσμοπολίτικο , ακριβό εστιατόριο. Μας τίμησαν με την παρουσία τους ο κ. Μπουλές και η κα Ζιαμπάρα και μας κέρασαν. Στην υποδοχή ήταν πολύς κόσμος του χωριού και μεταξύ αυτών ο κ. Ζωιτάκης Αντώνης πρόεδρος του τοπικού διαμερίσματος. Εκεί κατά την διάρκεια του φαγητού κάνοντας τον πρώτο απολογισμό συμφωνήσαμε ότι θα πρέπει να κάνουμε μια παρόμοια αλλά μικρότερη εκδρομή με μία διανυκτέρευση στην ανατολική πλευρά της Ναυπακτίας για να μπορέσουν να απολαύσουν αυτό που εμείς ζούμε κάθε φορά στην 3ήμερη.

Πολλά από τα μέλη μας λόγο διάρκειας (3 ημέρες) και υποχρεώσεων (επαγγελματίες) δεν μπόρεσαν να έρθουν και εμείς που πήγαμε νιώθουμε ότι πρέπει να πάρουν μέρος αυτής της χαρά με αυτό τον τρόπο. Πολύ πιθανόν να συνδυαστεί και με άλλους συλλόγους εφόσον υπάρξει ενδιαφέρον και όλοι μαζί να κάνουμε μια μεγάλη κοινή γιορτή. Είμαστε βέβαιοι από τα μηνύματα που φτάνουν σε όλους μας ότι θα αδειάσουν οι παραλίες εκείνες τις ημέρες γιατί ξέρουμε όλοι στην πεδινή και ορεινή Ναυπακτία να περνάμε καλά όπου και αν πάμε. Ο τόπος θέλει προβολή και το φωνάζει από την μία γωνιά του ως την άλλη και όλοι μαζί μπορούμε να το κάνουμε με πολύ μικρό κόστος, με καλή διάθεση και με πρωτοβουλίες δραστήριων εθελοντικών ομάδων.

Σας ευχαριστούμε όλου εσάς που στέκεστε και σταθήκατε κοντά μας σε πεδινή και ορεινή Ναυπακτία δίνοντας μας δύναμη να μην σταματάμε.

36

117

107

6

xartis

1

Περιποιηθήκαμε τα άλογα που όλα τους χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα συνεργάστηκαν άψογα μεταξύ τους και με τους αναβάτες τους όπως και εμείς οι ιππείς για να μιλάμε απολογιστικά σήμερα για την καλύτερη εκδρομή. Στήσαμε σκηνές στο προαύλιο του σχολείου που γέμισε παιδικές φωνές και ζωή έστω για μερικές ώρες ξανά από τα μικρά και τα μεγάλα παιδιά που ήρθαν εκεί για να τα απολαύσουν από κοντά. Στο υπέροχο και φιλόξενο μαγαζάκι στην πλατεία της Καστανιάς είχε στρωθεί το τραπέζι και όλοι όσοι βρέθηκαν εκεί απόλαυσαν βραστή γίδα και όλα τα υπόλοιπα φαγητά που πρόσφερε ο τοπικός σύλλογος. Ο φίλος μας και Καστανιώτης Κώστας Βέλιος με χαρά έπαιξε κλαρίνο και τον απολαύσαμε όπως είχαμε και την τύχη μερικοί από εμάς το επόμενο πρωί να απολαύουμε το καταπληκτικό μέλι παραγωγής του στο πρωινό μας που συνδύαζε αγνότητα και γεύση. Το πρωινό μας ξύπνημα ήταν κάτι που δεν είχαμε την τύχη μέχρι τώρα να το ζήσουμε και ίσως λίγοι το έχουν ζήσει από εμάς τους νεώτερους. Δεν υπάρχει περιγραφή για να προσεγγίσει έστω και λίγο αυτό που νιώσαμε. Ξυπνήσαμε από τους ήχους της φλογέρας που έπαιζε μελωδικά από πολύ νωρίς το πρωί, σε ένα σπίτι λίγο πάνω από το σχολείο ο κ. Χαραλαμπόπουλος Θανάσης. Στις 07:00 καβαλήσαμε από Καστανιά , λίγο μετά περάσαμε από το χάνι Λιόλιου που είχε ανάψει τον παραδοσιακό του φούρνο προσμένοντας τους διαβάτες. Γοργά συνεχίσαμε για καφέ και γλυκό στο <<Ανεμοδαρμένο Διάσελο>> του Γιάννη Αντωνόπουλου. Υπέροχη θέα, σύγχρονη εγκατάσταση , τρομερή εξυπηρέτηση , υπέροχα γλυκά και καφές που εκείνο το πρωινό τα επισκίαζε όλα η μυρωδιά του φρεσκοκομμένου ψητού. 08:30 περίπου ήταν έτοιμο όπως κάθε μέρα. Υπήρχε σύγχυση στην ομάδα και τα βλέμματα μας μία κοιτούσαν το δρόμο για Πλάτανο Ναυπακτίας και μία το ψητό που έβγαινε ……………………και ήταν ακόμα πολύ νωρίς. Τελικά φύγαμε για Πλάτανο γιατί είχαμε δώσει μια υπόσχεση σε έναν άνθρωπο που μας τιμά και τον έχουμε ψιλά στην καρδιά μας για αυτό. Μπήκαμε στην πλατεία του Πλατάνου και ο γιατρός κ. Παπανικολάου μας υποδέχτηκε θερμά και πιάσαμε πάλι να τον ρωτάμε να μας πει για τα χρόνια του αντάρτικου, τα άλογα των ανταρτών, ιστορίες χαρούμενες και στενάχωρες της ευρύτερης περιοχής με επίκεντρο το άλογο. Είχε τόσα πολλά να μας πει που δεν χορταίναμε να τον ακούμε. Οι μικρότεροι της παρέας έμειναν έκπληκτοι με όλα όσα είδαν και άκουσαν όλες αυτές τις ημέρες και ειδικά εκεί. Δυστυχώς δεν προλάβαμε τον παπά- Δημήτρη στον πραγματικά υπέροχο ναό του Αγ. Νικολάου στον Πλάτανο αλλά ανάψαμε το κεράκι μας. Τα μαγαζιά ανοιχτά και αρκετός κόσμος σε όλα, ντόπιοι αλλά και πολλοί διερχόμενοι που σταματούσαν σε αυτό το πολιτιστικό και εμπορικό κέντρο μια άλλης εποχής της ακμαίας ορεινής Ναυπακτίας. Παρά την αλλαγή των εποχών δεν έχασε αυτή την αρχοντιά το χωριό. Όμορφοι ξενώνες , περιποιημένα εστιατόρια, εμπορικά καταστήματα και καφενεία, όλα προσεγμένα και οι Πλατανιώτες κρατάνε ακόμα αυτό το όμορφο εμπορικό πνεύμα ζωντανό.
Στην Σίμου η ομάδα έφτασε στην πλατεία απέναντι από το κεντρικό εστιατόριο-ψησταριά όπου περίμεναν τα τρέιλερ και είχε ετοιμαστεί τραπέζι. Μόλις καθίσαμε ήρθε γλυκό καρυδάκι με δροσερό νερό. Λίγο μετά το τραπέζι γέμισε με μουσακά που όμοιό του δεν έχουμε φάει ξανά, μπιφτέκι στην σχάρα που δεν ήθελες να τελειώσει, σουβλάκια που έτρωγες και το καλαμάκι κυριολεκτικά. Γεύσεις που η κα. Φούλα και η κα. Χαρά μας ετοίμασαν , τις σέρβιραν και μας έκαναν να νιώσουμε καλύτερα από το σπίτι μας. Ήρθαν και οι λουκουμάδες σαν επιδόρπιο κάνοντας το τραπέζι πραγματικά θεσπέσιο. Η κουζίνα και η εξυπηρέτηση σε κάνουν να νιώθεις ότι είσαι σε κάποιο κοσμοπολίτικο , ακριβό εστιατόριο. Μας τίμησαν με την παρουσία τους ο κ. Μπουλές και η κα Ζιαμπάρα και μας κέρασαν. Στην υποδοχή ήταν πολύς κόσμος του χωριού και μεταξύ αυτών ο κ. Ζωιτάκης Αντώνης πρόεδρος του τοπικού διαμερίσματος. Εκεί κατά την διάρκεια του φαγητού κάνοντας τον πρώτο απολογισμό συμφωνήσαμε ότι θα πρέπει να κάνουμε μια παρόμοια αλλά μικρότερη εκδρομή με μία διανυκτέρευση στην ανατολική πλευρά της Ναυπακτίας για να μπορέσουν να απολαύσουν αυτό που εμείς ζούμε κάθε φορά στην 3ήμερη. Πολλά από τα μέλη μας λόγο διάρκειας (3 ημέρες) και υποχρεώσεων (επαγγελματίες) δεν μπόρεσαν να έρθουν και εμείς που πήγαμε νιώθουμε ότι πρέπει να πάρουν μέρος αυτής της χαρά με αυτό τον τρόπο. Πολύ πιθανόν να συνδυαστεί και με άλλους συλλόγους εφόσον υπάρξει ενδιαφέρον και όλοι μαζί να κάνουμε μια μεγάλη κοινή γιορτή. Είμαστε βέβαιοι από τα μηνύματα που φτάνουν σε όλους μας ότι θα αδειάσουν οι παραλίες εκείνες τις ημέρες γιατί ξέρουμε όλοι στην πεδινή και ορεινή Ναυπακτία να περνάμε καλά όπου και αν πάμε. Ο τόπος θέλει προβολή και το φωνάζει από την μία γωνιά του ως την άλλη και όλοι μαζί μπορούμε να το κάνουμε με πολύ μικρό κόστος, με καλή διάθεση και με πρωτοβουλίες δραστήριων εθελοντικών ομάδων.
Σας ευχαριστούμε όλου εσάς που στέκεστε και σταθήκατε κοντά μας σε πεδινή και ορεινή Ναυπακτία δίνοντας μας δύναμη να μην σταματάμε.

Share on Facebook0Tweet about this on Twitter2Share on Google+0Email this to someone
 
 

Αφήστε το σχόλιό σας

Το email σας δεν θα δημοσιευτεί.