Αναβάλλεται για την Παρασκευή 7 Μαρτίου η προβολή της ταινίας «Όλα χάθηκαν» που ήταν προγραμματισμένη για σήμερα 5 Μαρτίου από το Δημοτικό Κινηματογράφο Ναυπάκτου. Η ώρα προβολής παραμένει στις 9 το βράδυ και η αυριανή προβολή θα πραγματοποιηθεί κανονικά.

The post Την Πέμπτη και την Παρασκευή η προβολή της ταινίας «Όλα χάθηκαν» appeared first on Lepanto Magazine.

ΔΕΥΤΕΡΑ 24 – ΤΡΙΤΗ 25 – ΤΕΤΑΡΤΗ 26 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2014 , ώρα προβολής: 21.00, Παπαχαραλάμπειο Αίθουσα

ΚΩΜΩΔΙΑ / ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 114΄

Ο Γουόλτερ Μίτι είναι ένας μοντέρνος ονειροπόλος και παράλληλα ένας διευθυντής περιοδικού φωτογραφίας που δεν κάνει τίποτα άλλο πέρα από το να ονειρεύεται κάθε μέρα, μέχρι που ξεκινά μια αληθινή περιπέτεια όταν ένα αρνητικό φιλμ χάνεται. Συμπρωταγωνιστούν οι Κρίστεν Γουίγκ (“Bridesmaids”), Άνταμ Σκοτ και ο δύο φορές βραβευμένος με Όσκαρ Σον Πεν (“Milk”, Mystic River”).
Κανείς δεν ξέρει πραγματικά τη δύναμη που έχουν τα όνειρα μας… Μέχρι να εμπνεύσουν την πραγματικότητά μας. Ο Μπεν Στίλερ (“Little Fockers”) σε διπλό ρόλο, αυτό του σκηνοθέτη και του πρωταγωνιστή στο remake της κωμωδίας του 1947, βασισμένη στο κλασικό διήγημα του Τζέιμς Θέρμπερ.

The post «Η κρυφή ζωή του Γουόλτερ Μίτι» στο Δημοτικό Κινηματογράφο appeared first on Lepanto Magazine.

Λίγα λόγια για την ταινία:

Η 20χρονη Όρσα (Πηνελόπη Τσιλίκα) είναι παράφορα ερωτευμένη με τον υποπλοίαρχο Σπύρο Μαλταμπέ (Ανδρέας Κωνσταντίνου). Κλειστός χαρακτήρας, δεν αποκαλύπτει το μυστικό της σε κανέναν. Η μικρότερη αδελφή της, Μόσχα (Σοφία Κόκκαλη), δυναμική και γεμάτη όνειρα, θέλει να φύγει από την Άνδρο, να αποδράσει από τη μοίρα των γυναικών του νησιού να παντρεύονται ναυτικούς που όλο λείπουν ή θαλασσοπνίγονται. Για τη μητέρα τους, Μίνα (Αννέζα Παπαδοπούλου), σύζυγο καπετάνιου που προτιμά το Ατλάντικ Σουρ από το σπίτι του, ο έρωτας είναι κακός μπελάς και πόνος. Παρακάμπτοντας τα αισθήματα των κοριτσιών της, συνωμοτεί, αξιοποιεί γνωριμίες και τις παντρεύει με γνώμονα το συμφέρον. Την Όρσα, με τον πλοιοκτήτη και καπετάνιο Νίκο Βατοκούζη (Μάξιμος Μουμούρης) και λίγο αργότερα τη Μόσχα, με τον καπετάνιο πλέον, Σπύρο. Άθελά της, ναρκοθετεί το ίδιο της το σπιτικό. Το διώροφο που έχτισε με τα εμβάσματα του άντρα της. Στο κάτω σπίτι η Όρσα. Στο πάνω η Μόσχα.
Ο Παντελής Βούλγαρης επιστρέφει με τη “Μικρά Αγγλία”, σε σενάριο της Ιωάννας Καρυστιάνη, βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο της, το οποίο εκδόθηκε το 1997, τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος, αγαπήθηκε από χιλιάδες αναγνώστες και μεταφράστηκε σε πολλές ξένες γλώσσες. Η ιστορία διαδραματίζεται στο ναυτονήσι της Άνδρου, τις δεκαετίες του ’30 και ’40 και μας ταξιδεύει στα βαθιά της ανθρώπινης περιπέτειας. Ζωές που ορίζονται από τη μακρά απουσία των ανδρών στα ποντοπόρα βαπόρια, τη μοναξιά των γυναικών στο νησί, τις αυστηρές κοινωνικές επιταγές της εποχής. Η δουλειά, ο έρωτας, το πάθος, η πίστη, η λησμονιά, το συμφέρον, η τύψη, ο πόλεμος, το πένθος, όλα βολοδέρνουν στα σαράντα κύματα της θάλασσας και στις φουρτούνες της ψυχής και της συνείδησης. Ο Βούλγαρης με διεισδυτική και στοχαστική ματιά αφηγείται κινηματογραφικά μία ιστορία, που φωτίζει τις σκιές της καθημερινότητας, τα κρυμμένα μυστικά, τις ταραγμένες σχέσεις και το κόστος της υποταγής. Για μία ακόμη φορά εμπιστεύεται τους πρωταγωνιστικούς ρόλους σε πρωτοεμφανιζόμενους ηθοποιούς.

Παίζουν οι ηθοποιοί:

Πηνελόπη Τσιλίκα (Όρσα Σαλταφέρου), Σοφία Κόκκαλη (Μόσχα Σαλταφέρου), Αννέζα Παπαδοπούλου (Μίνα Σαλταφέρου), Ανδρέας Κωνσταντίνου (Σπύρος Μαλταμπές), Μάξιμος Μουμούρης (Νίκος Βατοκούζης), Βασίλης Βασιλάκης (Σάββας Σαλταφέρος), Χρήστος Καλαβρούζος (θείος Αιμίλιος), Ειρήνη Ιγγλέση, Βαγγελιώ Ανδρεαδάκη, Αγγελική Παπαθεμελή

ΡΟΜΑΝΤΙΚΗ / ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 160΄

ΤΙΜΗ ΕΙΣΟΔΟΥ: 5 ευρώ

The post Σήμερα και αύριο η «Μικρά Αγγλία» στην Παπαχαραλάμπειο Αίθουσα appeared first on Lepanto Magazine.

Αναλυτικά το πρόγραμμα του Cine Παπαχαραλάμπειος:

The post Συνεχίζονται οι προβολές από το Δημοτικό Κινηματογράφο στην Παπαχαραλάμπειο appeared first on Lepanto Magazine.

Συνεχίζονται οι προβολές από το Δημοτικό Κινηματογράφο και τους επόμενους μήνες στην Παπαχαραλάμπειο Αίθουσα, με ενδιαφέρουσες και βραβευμένες ταινίες που μονοπώλησαν το ενδιαφέρον του κοινού τη φετινή χρονιά.

Αναλυτικά το πρόγραμμα των προβολών:

ΔΕΥΤΕΡΑ 17 – ΤΡΙΤΗ 18 – ΤΕΤΑΡΤΗ 19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2014

ΜΙΚΡΑ ΑΓΓΛΙΑ

ΡΟΜΑΝΤΙΚΗ / ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ  ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 160΄

Η 20χρονη Όρσα (Πηνελόπη Τσιλίκα) είναι παράφορα ερωτευμένη με τον υποπλοίαρχο Σπύρο Μαλταμπέ (Ανδρέας Κωνσταντίνου).Κλειστός χαρακτήρας, δεν αποκαλύπτει το μυστικό της σε κανέναν.Η μικρότερη αδελφή της, Μόσχα (Σοφία Κόκκαλη), δυναμική και γεμάτη όνειρα, θέλει να φύγει από την Άνδρο, να αποδράσει από τη μοίρα των γυναικών του νησιού να παντρεύονται ναυτικούς που όλο λείπουν ή θαλασσοπνίγονται.Για τη μητέρα τους, Μίνα (Αννέζα Παπαδοπούλου), σύζυγο καπετάνιου που προτιμά το Ατλάντικ Σουρ από το σπίτι του, ο έρωτας είναι κακός μπελάς και πόνος.Παρακάμπτοντας τα αισθήματα των κοριτσιών της, συνωμοτεί, αξιοποιεί γνωριμίες και τις παντρεύει με γνώμονα το συμφέρον.Την Όρσα, με τον πλοιοκτήτη και καπετάνιο Νίκο Βατοκούζη (Μάξιμος Μουμούρης) και λίγο αργότερα τη Μόσχα, με τον καπετάνιο πλέον, Σπύρο.Άθελά της, ναρκοθετεί το ίδιο της το σπιτικό.Το διώροφο που έχτισε με τα εμβάσματα του άντρα της.Στο κάτω σπίτι η Όρσα.Στο πάνω η Μόσχα.


Ο Παντελής Βούλγαρης επιστρέφει με τη “Μικρά Αγγλία”, σε σενάριο της Ιωάννας Καρυστιάνη, βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο της, το οποίο εκδόθηκε το 1997, τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος, αγαπήθηκε από χιλιάδες αναγνώστες και μεταφράστηκε σε πολλές ξένες γλώσσες. Η ιστορία διαδραματίζεται στο ναυτονήσι της Άνδρου, τις δεκαετίες του ’30 και ’40 και μας ταξιδεύει στα βαθιά της ανθρώπινης περιπέτειας.Ζωές που ορίζονται από τη μακρά απουσία των ανδρών στα ποντοπόρα βαπόρια, τη μοναξιά των γυναικών στο νησί, τις αυστηρές κοινωνικές επιταγές της εποχής.Η δουλειά, ο έρωτας, το πάθος, η πίστη, η λησμονιά, το συμφέρον, η τύψη, ο πόλεμος, το πένθος, όλα βολοδέρνουν στα σαράντα κύματα της θάλασσας και στις φουρτούνες της ψυχής και της συνείδησης.Ο Βούλγαρης με διεισδυτική και στοχαστική ματιά αφηγείται κινηματογραφικά μία ιστορία, που φωτίζει τις σκιές της καθημερινότητας, τα κρυμμένα μυστικά, τις ταραγμένες σχέσεις και το κόστος της υποταγής.Για μία ακόμη φορά εμπιστεύεται τους πρωταγωνιστικούς ρόλους σε πρωτοεμφανιζόμενους ηθοποιούς.

Ηθοποιοί:Πηνελόπη Τσιλίκα (Όρσα Σαλταφέρου), Σοφία Κόκκαλη (Μόσχα Σαλταφέρου), Αννέζα Παπαδοπούλου (Μίνα Σαλταφέρου), Ανδρέας Κωνσταντίνου (Σπύρος Μαλταμπές), Μάξιμος Μουμούρης (Νίκος Βατοκούζης), Βασίλης Βασιλάκης (Σάββας Σαλταφέρος), Χρήστος Καλαβρούζος (θείος Αιμίλιος), Ειρήνη Ιγγλέση, Βαγγελιώ Ανδρεαδάκη, Αγγελική Παπαθεμελή

ΔΕΥΤΕΡΑ 24 – ΤΡΙΤΗ 25 – ΤΕΤΑΡΤΗ 26 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2014

Η ΚΡΥΦΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΓΟΥΟΛΤΕΡ ΜΙΤΙ

ΚΩΜΩΔΙΑ / ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ  ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 114΄

Ο Γουόλτερ Μίτι είναι ένας μοντέρνος ονειροπόλος και παράλληλα ένας διευθυντής περιοδικού φωτογραφίας που δεν κάνει τίποτα άλλο πέρα από το να ονειρεύεται κάθε μέρα, μέχρι που ξεκινά μια αληθινή περιπέτεια όταν ένα αρνητικό φιλμ χάνεται. Συμπρωταγωνιστούν οι Κρίστεν Γουίγκ (“Bridesmaids”), Άνταμ Σκοτ και ο δύο φορές βραβευμένος με Όσκαρ Σον Πεν (“Milk”, MysticRiver”).
 

Κανείς δεν ξέρει πραγματικά τη δύναμη που έχουν τα όνειρα μας… Μέχρι να εμπνεύσουν την πραγματικότητά μας. Ο Μπεν Στίλερ (“LittleFockers”) σε διπλό ρόλο, αυτό του σκηνοθέτη και του πρωταγωνιστή στο remake της κωμωδίας του 1947, βασισμένη στο κλασικό διήγημα του Τζέιμς Θέρμπερ.

ΤΡΙΤΗ 4 – ΤΕΤΑΡΤΗ 5 – ΠΕΜΠΤΗ 6 ΜΑΡΤΙΟΥ 2014

ΟΛΑ ΧΑΘΗΚΑΝ

ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ / ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ   ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 106΄

Βαθιά στον Ινδικό Ωκεανό σε ένα μοναχικό ταξίδι, ένας ιστιοπλόος μεγάλης ηλικίας αλλά εξαιρετικής φυσικής κατάστασης, ξυπνάει για να ανακαλύψει ότι το 12 μέτρων κότερό του έχει παρασυρθεί πλέοντας έρμαιο στη μέση του ωκεανού μετά από σύγκρουση με κοντέινερ πλοίου. Με τα όργανα πλοήγησης και τον ασύρματο χαλασμένα, ο άνδρας πλέει, άθελά του προς το μάτι μια βίαιης καταιγίδας.Παρά την επιτυχία του να μπαλώσει το ρήγμα στο σκαρί, το ναυτικό του ένστικτο και τη δύναμη που ξεπερνά την ηλικία του, ο άνδρας μόλις και μετά βίας επιβιώνει της τρικυμίας.Χρησιμοποιώντας μόνο έναν εξάντα και ναυτικούς χάρτες για να χαρτογραφήσει τη διαδρομή του, αναγκάζεται να αφεθεί στα ρεύματα του ωκεανού για να τον μεταφέρουν σε ένα θαλάσσιο δρόμο, ελπίζοντας να συναντήσει ένα διερχόμενο σκάφος. Μα με τον ανελέητο ήλιο, τους καρχαρίες γύρω του και τις πενιχρές προμήθειές του να τελειώνουν, ο πάντα επινοητικός ναύτης σύντομα θα βρεθεί αντιμέτωπος με τη θνητότητά του.
 

Ο βραβευμένος με Όσκαρ Ρόμπερτ Ρέντφορντ πρωταγωνιστεί σε μια ταινία που πραγματεύεται τη μάχη για την επιβίωση ενός ανθρώπου απέναντι στα στοιχεία της φύσης μετά την καταστροφή του ιστιοπλοϊκού του στη μέση του ωκεανού.Το σενάριο και η σκηνοθεσία ανήκουν στον υποψήφιο για Όσκαρ Τζέι Σι Τσάντορ (MarginCall) και η μουσική επένδυση στον Άλεξ Έμπερτ (EdwardSharpeandtheMagneticZeros).Μια καθηλωτική, ενστικτώδης και έντονα συγκινησιακή ταινία, ύμνος στην ανθρώπινη προσαρμοστικότητα και εφευρετικότητα.

ΔΕΥΤΕΡΑ 17 – ΤΡΙΤΗ 18 – ΤΕΤΑΡΤΗ 19 ΜΑΡΤΙΟΥ 2014

ΟΔΗΓΟΣ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ / ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ   ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 138΄

Η ταινία «Οδηγός Διαπλοκής», τοποθετημένη στο σαγηνευτικό κόσμο ενός από τα πλέον παράξενα σκάνδαλα της δεκαετίας του ’70, αφηγείται την ιστορία του πανέξυπνου απατεώνα Ίρβιν Ρόζενφελντ (Κρίστιαν Μπέιλ), ο οποίος μαζί με την εξίσου γοητευτική και πανούργα συνεταίρο του Σίντνεϊ Πρόσερ (Έιμι Άνταμς), αναγκάζεται να συνεργαστεί με έναν αχαλίνωτο πράκτορα του FBI, τον Ρίτσι ΝτιΜάσιο (Μπράντλεϊ Κούπερ) για να παγιδεύσουν άλλους απατεώνες, μαφιόζους και πολιτικούς, που επιδιδόταν σε μια σειρά από παράνομες δραστηριότητες. Ο ΝτιΜάσιο τους ωθεί στον κόσμο διαμεσολαβητών εξουσίας του Τζέρσεϊ και της μαφία, έναν κόσμο τόσο επικίνδυνο όσο και μαγευτικό.Ο Τζέρεμι Ρένερ είναι ο Κάρμιν Πολίτο, ένας παθιασμένος, ανήσυχος, πολιτικός άρχοντας του Νιου Τζέρσεϊ, ο οποίος παγιδεύεται εν μέσω απατεώνων και Ομοσπονδιακών.Η απρόβλεπτη σύζυγος τού Ίρβινγκ, Ρόζαλιν (Τζένιφερ Λόρενς) ίσως είναι εκείνη που θα κινήσει τα νήματα και θα ανατρέψει τα πάντα.

ΤΡΙΤΗ 25 ΜΑΡΤΙΟΥ 2014 (ΠΡΩΙ: 12:00 / ΑΠΟΓΕΥΜΑ: 19:00)

ΤΕΤΑΡΤΗ 26 ΜΑΡΤΙΟΥ 2014 (ΑΠΟΓΕΥΜΑ: 19:00)

FREEBIRDS [ΜΕΤΑΓΛΩΤΙΣΜΕΝΟ]

ΕΙΔΟΣ: ΚΙΝΟΥΜΕΝΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ   ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 91΄

Ο Jake είναι μεγαλόσωμος και παρορμητικός.Ο Reggie είναι αφελής και καλόψυχος.Το μόνο που τους ενώνει, εκτός από το γεγονός ότι είναι γαλοπούλες, είναι η μοίρα τους να καταλήξουν πάνω σε μια πιατέλα στο γιορτινό τραπέζι.Έτσι, αποφασίζουν να κλέψουν μια χρονομηχανή και να επιστρέψουν πίσω στον 17ο αιώνα, τότε που ξεκίνησε η παράδοση να τρώνε γαλοπούλα την Ημέρα των Ευχαριστιών. Στόχος τους: να αφαιρέσουν το πιάτο γαλοπούλας από το εορταστικό μενού.

ΔΕΥΤΕΡΑ 31 ΜΑΡΤΙΟΥ – ΤΡΙΤΗ 1 – ΤΕΤΑΡΤΗ 2 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2014

ΠΕΜΠΤΗ & 12

ΚΩΜΩΔΙΑ   ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 107’

Ο Ευτύχης είναι πραγματικά…άτυχος! Δεν του κάθεται τίποτα.Πάει για το καλό και πάντα, με έναν μαγικό τρόπο, βρίσκεται μπλεγμένος.Επιπροσθέτως δεν μπορεί να βρει γυναίκα και, όπως όλοι μας, δυσκολεύεται να βρει δουλειά.Μία ημέρα, πάνω στην απόγνωσή του, θα συναντήσει έναν άστεγο και θα ακολουθήσει τις συμβουλές του.Ως δια μαγείας θα βρει δουλειά η οποία όμως θα τον οδηγήσει πάνω στον …επικίνδυνα διαπλεκόμενο Δημοσθένη Χατζηνικολή, η γυναίκα του οποίου είναι πρώην συμμαθήτρια του Ευτύχη. Το ζευγάρι θα κάνει ένα πάρτυ για την κόρη του, και εκεί οι μάσκες θα πέσουν…για όλους!

ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ 21:00

ΤΙΜΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΥ 5€

The post Συνεχίζει τις προβολές του ο Δημοτικός Κινηματογράφος με νέες ταινίες appeared first on Lepanto Magazine.

Λίγα λόγια για την ταινία:

Η 20χρονη Όρσα (Πηνελόπη Τσιλίκα) είναι παράφορα ερωτευμένη με τον υποπλοίαρχο Σπύρο Μαλταμπέ (Ανδρέας Κωνσταντίνου). Κλειστός χαρακτήρας, δεν αποκαλύπτει το μυστικό της σε κανέναν. Η μικρότερη αδελφή της, Μόσχα (Σοφία Κόκκαλη), δυναμική και γεμάτη όνειρα, θέλει να φύγει από την Άνδρο, να αποδράσει από τη μοίρα των γυναικών του νησιού να παντρεύονται ναυτικούς που όλο λείπουν ή θαλασσοπνίγονται. Για τη μητέρα τους, Μίνα (Αννέζα Παπαδοπούλου), σύζυγο καπετάνιου που προτιμά το Ατλάντικ Σουρ από το σπίτι του, ο έρωτας είναι κακός μπελάς και πόνος. Παρακάμπτοντας τα αισθήματα των κοριτσιών της, συνωμοτεί, αξιοποιεί γνωριμίες και τις παντρεύει με γνώμονα το συμφέρον. Την Όρσα, με τον πλοιοκτήτη και καπετάνιο Νίκο Βατοκούζη (Μάξιμος Μουμούρης) και λίγο αργότερα τη Μόσχα, με τον καπετάνιο πλέον, Σπύρο. Άθελά της, ναρκοθετεί το ίδιο της το σπιτικό. Το διώροφο που έχτισε με τα εμβάσματα του άντρα της. Στο κάτω σπίτι η Όρσα. Στο πάνω η Μόσχα.
Ο Παντελής Βούλγαρης επιστρέφει με τη “Μικρά Αγγλία”, σε σενάριο της Ιωάννας Καρυστιάνη, βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο της, το οποίο εκδόθηκε το 1997, τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος, αγαπήθηκε από χιλιάδες αναγνώστες και μεταφράστηκε σε πολλές ξένες γλώσσες. Η ιστορία διαδραματίζεται στο ναυτονήσι της Άνδρου, τις δεκαετίες του ’30 και ’40 και μας ταξιδεύει στα βαθιά της ανθρώπινης περιπέτειας. Ζωές που ορίζονται από τη μακρά απουσία των ανδρών στα ποντοπόρα βαπόρια, τη μοναξιά των γυναικών στο νησί, τις αυστηρές κοινωνικές επιταγές της εποχής. Η δουλειά, ο έρωτας, το πάθος, η πίστη, η λησμονιά, το συμφέρον, η τύψη, ο πόλεμος, το πένθος, όλα βολοδέρνουν στα σαράντα κύματα της θάλασσας και στις φουρτούνες της ψυχής και της συνείδησης. Ο Βούλγαρης με διεισδυτική και στοχαστική ματιά αφηγείται κινηματογραφικά μία ιστορία, που φωτίζει τις σκιές της καθημερινότητας, τα κρυμμένα μυστικά, τις ταραγμένες σχέσεις και το κόστος της υποταγής. Για μία ακόμη φορά εμπιστεύεται τους πρωταγωνιστικούς ρόλους σε πρωτοεμφανιζόμενους ηθοποιούς.

Παίζουν οι ηθοποιοί:

Πηνελόπη Τσιλίκα (Όρσα Σαλταφέρου), Σοφία Κόκκαλη (Μόσχα Σαλταφέρου), Αννέζα Παπαδοπούλου (Μίνα Σαλταφέρου), Ανδρέας Κωνσταντίνου (Σπύρος Μαλταμπές), Μάξιμος Μουμούρης (Νίκος Βατοκούζης), Βασίλης Βασιλάκης (Σάββας Σαλταφέρος), Χρήστος Καλαβρούζος (θείος Αιμίλιος), Ειρήνη Ιγγλέση, Βαγγελιώ Ανδρεαδάκη, Αγγελική Παπαθεμελή

ΡΟΜΑΝΤΙΚΗ / ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 160΄

ΤΙΜΗ ΕΙΣΟΔΟΥ: 5 ευρώ

The post Η «Μικρά Αγγλία» στο Δημοτικό Κινηματογράφο appeared first on Lepanto Magazine.

Την Κυριακή, 26 Ιανουαρίου, στις 11 το πρωί και στις 7 το απόγευμα, προβάλλεται από το Δημοτικό Κινηματογράφο η παιδική ταινία «Βρέχει Κεφτέδες 2″ στην Παπαχαραλάμπειο Αίθουσα.

Λίγα λόγια για το έργο:

Μετά την κινηματογραφική έκπληξη Βρέχει Κεφτέδες (2009) έρχεται η συνέχεια με ακόμα πιο απολαυστικούς χαρακτήρες, έξυπνο χιούμορ και πρωτόγνωρες καταστάσεις. Το «Βρέχει Κεφτέδες 2» είναι μια απολαυστική κωμωδία κινουμένων σχεδίων που απευθύνεται σε μικρούς και μεγάλους χάρη στην ξεκαρδιστική της υπόθεση και την εντυπωσιακή της παραγωγή, προσφέροντας ένα πραγματικά χορταστικό θέαμα.

Το όνειρο του Flint ήταν ανέκαθεν να αναγνωριστεί ως μέγας εφευρέτης, αλλά όλα αλλάζουν όταν ανακαλύπτει ότι η κακόφημη μηχανή του -η οποία μετατρέπει το νερό σε φαγητό- εξακολουθεί να λειτουργεί παράγοντας μεταλλαγμένα υβρίδια τροφίμων, τα «foodimals». Ο Flint και οι φίλοι του αναλαμβάνουν μία ακόμα διασκεδαστική αποστολή, παλεύοντας με πεινασμένους τακόδειλους, γαριδομπαντζήδες, τυραράχνες και άλλα πλάσματα τροφίμων.

Η ιδιοφυΐα του εφευρέτη Flint Lockwood επιτέλους αναγνωρίζεται όταν το είδωλό του, Chester V, τον προσλαμβάνει στην εταιρεία The Live Corp Company, μαζί με τους καλύτερους και λαμπρότερους εφευρέτες του κόσμου. Το όνειρο του Flint ήταν ανέκαθεν να αναγνωριστεί ως μέγας εφευρέτης, αλλά όλα αλλάζουν όταν ανακαλύπτει ότι η κακόφημη μηχανή του -η οποία μετατρέπει το νερό σε φαγητό- εξακολουθεί να λειτουργεί παράγοντας μεταλλαγμένα υβρίδια τροφίμων, τα «foodimals». Ο Flint και οι φίλοι του αναλαμβάνουν μία ακόμα διασκεδαστική αποστολή, παλεύοντας με πεινασμένους τακόδειλους, γαριδομπαντζήδες, τυραράχνες και άλλα πλάσματα τροφίμων.

ΒΡΕΧΕΙ ΚΕΦΤΕΔΕΣ 2

ANIMATION / ΠΑΙΔΙΚΟ, ΔΙΑΡΚΕΙΑ 95′

Τιμή εισόδου: 5 ευρώ

The post «Βρέχει κεφτέδες 2″ στο Δημοτικό Κινηματογράφο appeared first on Lepanto Magazine.

Στην Παπαχαραλάμπειο Αίθουσα προβάλλεται απόψε για τρίτη και τελευταία βραδιά το «ΣΧΕΔΙΟ ΑΠΟΔΡΑΣΗΣ/ ESCAPEPLAN» από το Δημοτικό Κινηματογράφο Ναυπάκτου.

Ο Ρέι Μπρέσλιν, ένας μηχανικός ο οποίος έχει καταδικαστεί άδικα για ένα έγκλημα, θα βρεθεί στη φυλακή την οποία έχει σχεδιάσει ο ίδιος, και με τη βοήθεια του συγκρατούμενού του Εμίλ θα προσπαθήσει να δραπετεύσει.

O Σουηδός υποψήφιος για Όσκαρ Μίκαελ Χάφστρομ («Evil», «The Rite») αναλαμβάνει να σκηνοθετήσει το «Escape Plan», μια ταινία δράσης με τους Σιλβέστερ Σταλόνε («Rambo», «The Expendables 2″) και Άρνολντ Σβαρτζενέγκερ («The Expendables 2″, «Terminator 3″).

ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ, ΔΙΑΡΚΕΙΑ 116’

Τιμή εισόδου: 5 ευρώ

The post Το «Σχέδιο Απόδρασης» και απόψε στο Δημοτικό Κινηματογράφο appeared first on Lepanto Magazine.

Η δραματική ταινία επιστημονικής φαντασίας, «Gravity», του Αλφόνσο Κουαρόν συγκέντρωσε τις περισσότερες υποψηφιότητες για τα φετινά βραβεία της Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, τα γνωστά σε όλους BAFTA που θα απονεμηθούν στις 16 Φεβρουαρίου. Μεταξύ αυτών της Καλύτερης Ταινίας, Καλύτερης Βρετανικής Ταινίας, Καλύτερης Σκηνοθεσίας (Αλφόνσο Κουαρόν) και Α” Γυναικείου Ρόλου (Σάντρα Μπούλοκ).

Λίγα λόγια για το έργο:

Η Δρ Ράιαν Στόουν, μια λαμπρή ιατρική μηχανικός στο πρώτο της διαστημικό ταξίδι, συνοδευόμενη από τον βετεράνο αστροναύτη Ματ Κοβάλσκι στο τιμόνι της τελευταίας του πτήσης πριν τη συνταξιοδότηση, σ’ ένα φαινομενικά συνηθισμένο διαστημικό περίπατο, όπου όμως επέρχεται η καταστροφή.

Η Μπούλοκ πρωταγωνιστεί ως η Δρ Ράιαν Στόουν, μια λαμπρή ιατρική μηχανικός στο πρώτο της διαστημικό ταξίδι, συνοδευόμενη από τον βετεράνο αστροναύτη Ματ Κοβάλσκι (Κλούνεϊ), στο τιμόνι της τελευταίας του πτήσης, πριν τη συνταξιοδότηση. Αλλά σ’ ένα φαινομενικά συνηθισμένο διαστημικό περίπατο, επέρχεται η καταστροφή. Το διαστημικό λεωφορείο καταστρέφεται, αφήνοντας τους Στόουν και Κοβάλσκι ολομόναχους – δεμένους μόνο μεταξύ τους, να στροβιλίζονται στο απέραντο σκοτάδι του διαστήματος. Η εκκωφαντική σιωπή τους δείχνει πως έχουν χάσει κάθε επαφή με την Γη… και μαζί κάθε πιθανότητα διάσωσης. Καθώς ο φόβος μετατρέπεται σε πανικό, κάθε ανάσα τους, κατατρώει το λιγοστό οξυγόνο που τους έχει απομείνει. Ο μόνος δρόμος της σωτηρίας ίσως να σημαίνει πως πρέπει να πάνε ακόμη παραπέρα, στην τρομακτική απεραντοσύνη του σύμπαντος…

Οι βραβευμένοι με Όσκαρ Σάντρα Μπούλοκ (“The Blind Side,” “The Proposal”) και Τζορτζ Κλούνεϊ (“Up in the Air,” “Syriana”) πρωταγωνιστούν στο “Gravity”, ένα αγωνιώδες θρίλερ που θα μεταφέρει τους θεατές στο άπειρο και ασυγχώρητο “βασίλειο” του σύμπαντος. Ο υποψήφιος για Όσκαρ Αλφόνσο Κουαρόν (“Children of Men”) υπογράφει την σκηνοθεσία της ταινίας, ενώ συνεργάζεται στο σενάριο με τον Χονάς Κουαρόν.

GRAVITY – ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ, ΔΙΑΡΚΕΙΑ 91’

ΔΕΥΤΕΡΑ 13 – ΤΡΙΤΗ 14 – ΤΕΤΑΡΤΗ 15  ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2014 στο Δημοτικό Κινηματογράφο Ναυπάκτου

τιμή εισόδου: 5 ευρώ

The post Δημοτικός Κινηματογράφος Ναυπάκτου: Τελευταία ημέρα για το Gravity appeared first on Lepanto Magazine.

Τα θρυλικά μπλε πλασματάκια επιστρέφουν στη μεγάλη οθόνη με νέες διασκεδαστικές περιπέτειες χάρη στην εμμονή του σατανικού μάγου Δρακουμέλ που συνεχίζει -ευτυχώς για μας- να τα καταδιώκει. Για μια ακόμη φορά θα τα απολαύσουμε σε εντυπωσιακό συνδυασμό 3D με live action, ενώ η ιστορία της νέας ταινίας θα μας φτάσει μέχρι το Παρίσι, όπου θα φτάσουν ο Παπαστρούμφ και τα υπόλοιπα Στρουμφάκια προς αναζήτηση της ωραίας Στρουμφίτας.

ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ

ΤΑ ΣΤΡΟΥΜΦΑΚΙΑ 2

ΚΥΡΙΑΚΗ 05 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2014  →   ΠΡΩΙ: 11:00 και ΑΠΟΓΕΥΜΑ: 19:00

ΔΕΥΤΕΡΑ 06 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2014

ANIMATION / ΠΑΙΔΙΚΟ, ΔΙΑΡΚΕΙΑ 105′

The post Δημοτικός Κινηματογράφος Ναυπάκτου: Τα Στρουμφάκια 2 appeared first on Lepanto Magazine.

Mετά το δέκα, το έντεκα και το δώδεκα, ήρθε κι η σειρά του δεκατρία να τοπτενοποιηθεί. Οι δέκα ταινίες που είδα στα σινεμά μέσα στο 2013 και αγάπησα περισσότερο απ” τις υπόλοιπες. Όπως πάντα, σε αντίστροφη μέτρηση για το σασπένς.

10) «UPSTREAM COLOR» : Μολονότι η ταινία του Σέιν Καράθ, που προβλήθηκε στις «Νύχτες Πρεμιέρας», έχει και παραέχει πλοκή, προσωπικά δεν κατάφερα να την αποκωδικοποιήσω την ώρα που την έβλεπα. Αλλά ακόμα κι έτσι, ακόμα κι αν δεν ήμουν σίγουρος ότι καταλάβαινα τι ακριβώς σήμαιναν πολλά από αυτά που έβλεπα, είναι ένα έργο τόσο εντελώς συναρπαστικό στυλιστικά, που αφέθηκα να το απολαμβάνω και να μένω με το στόμα ανοιχτό για το πόσο οργιαστικά έχει μονταριστεί, για το πόσο περίτεχνα γυρισμένο και πόσο απίστευτα δομημένο είναι.

9) «ΘΛΙΜΜΕΝΗ ΤΖΑΣΜΙΝ»: Oκ, είναι η καλύτερη ταινία του Γούντι Άλεν μετά το “Match Point”, αλλά αυτό δεν λέει από μόνο του και τόσα πολλά. Νομίζω πως είναι μια από τις εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις που ένας ηθοποιός παίρνει μια ταινία του Άλεν και την κάνει και δική του, κλέβοντάς του δηλαδή κάτι από την τελική στάμπα. Η Τζάσμιν της Κέτι Μπλάνσετ, αντί να γίνει άλλη μια από τις δεκάδες ηρωίδες και ήρωες του κόσμου του Άλεν, καταφέρνει και αυτονομείται, καταφέρνει και αποκτά τη δική της οντότητα, καταφέρνει να μην απορροφηθεί από το γουντιαλενικό σύμπαν, αλλά να το εμπλουτίσει, να το συγκαθορίσει, να σταθεί μέσα του και να πει κοιτάξτε πόσο διαφορετική είμαι, νιώστε με, αντιπαθήστε με σφόδρα, αγκαλιάστε με πολύ, πονέστε με.

8) «ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ»: Όσο λιγότερα ξέρεις για την υπόθεσή του «Τhe Place Beyond the Pines», της ταινίας που ο Ντέρεκ Σιανφράνς κάνει μετά το «Βlue Valentine«, τοσο καλύτερο είναι, όχι επειδή στηρίζεται σε φοβερά και τρομερά μυστικά και μυστήρια, αλλά γιατί σεναριακά έχουμε στροφές που θα ταίριαζαν περισσότερο σε μυθιστόρημα. Δεν παρακολουθούμε μία και μόνη ιστορία, αλλά το πώς η μια ιστορία επηρεάζει την άλλη, το πώς όλα είναι μια σκυτάλη και μια αλληλουχία. Σιινεμά ρωμαλέο, τολμηρό, φιλόδοξο, γεμάτο αυτοπεποίθηση, σινεμά αφηγηματικό, με κεντρικό πρωταγωνιστή όμως όχι ένα μεμονωμένο ήρωα, αλλά την ίδια την αφήγηση. Σε μια στιγμή ακούγεται το «Dancing in the Dark» και εκ των υστέρων σκέφτεσαι πως η ταινία κάνει επιλογές μυθιστορήματος, αλλά θα μπορούσε να είναι κι ένα τραγούδι του Σπρίνγκστιν, είναι όμως τελικά πάνω απ” όλα καλός κινηματογράφος.

7) «ΔΩΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΚΛΑΒΟΣ»: Πας να το δεις αρνητικά προκατειλημμένος, περιμένοντας μια από τα ακαδημαϊκά – στουντιακά ίδια, και βλέπεις τον Στιβ ΜακΚουίν του «Hunger» και του «Shame» να καταφέρνει να επιβάλλει τη δική του σκηνοθετική ματιά στα ακαδημαϊκά – στουντιακά ίδια, ανανεώνοντάς τα και φρεσκάροντάς τα. Πατάει στο υπόδειγμα και το γενικά παραδεκτό και αναμενόμενο, για να το πάει ένα βήμα πιο κει, ένα βήμα πιο πίσω, ένα βήμα πιο πλάγια και βαθιά.

6) «Η ΖΩΗ ΤΗΣ ΑΝΤΕΛ»: Δεν ξέρω πόσο «βασάνισε» ο Αμπντελατίφ Κεσίς τους τεχνικούς και τους ηθοποιούς κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας -κι αν τους βασάνισε κακώς τους βασάνισε- αλλά σε κάθε περίπτωση κανείς δεν μπορεί να πει ότι τους βασάνισε χωρίς να αποτυπώσει στο τελικό αποτέλεσμα κάτι διαφορετικό, έντονο και ικανό να χαραχθεί στη μνήμη. Η Αντέλ της Λία Εξαρχόπουλος είναι μια από τις πιο αληθινές κινηματογραφικές παρουσίες των πολλών τελευταίων ετών, είναι περισσότερο αληθινός άνθρωπος παρά κινηματογραφικός ήρωας. Δεν παρακολουθούμε την ιστορία της Αντέλ, δεν υπάρχει καμιά ιδιαίτερα αξιοσημείωτη ιστορία της Αντέλ να παρακολουθήσουμε, παρακολουθούμε τη ζωή της Αντέλ, κεφάλαια από τη ζωή της, νιώθουμε στο πετσί μας την σπαρακτική ένταση με την οποία ήθελε και θέλει ακόμα την Εμα.

[Και τώρα με μια κίνηση έκπληξη, διακόπτουμε τη δεκάδα στην μέση για να παρεμβάλλουμε μια τηλεοπτική στιγμή της χρονιάς, που όμως οι συγκινήσεις που προσέφερε στέκονται επάξια δίπλα στις κινηματογραφικές. "ΟΖΥΜΑΝDIAS": το 14ο επεισόδιο του 5ου κύκλου του "Breaking Bad", ένα από τα καλύτερα επεισόδια στην ιστορία της τηλεόρασης έβερ, μιας σειράς που δικαίως μας έκανε να αναρωτιόμαστε, τι και από ποιόν έχει να ζηλέψει η πολυπλοκότητα του Γουόλτερ Γουάιτ, όπως ο θάνατος μέσα στο 2013 του Τζέιμς Γκαντολφίνι, μας υπενθύμισε ότι είχαμε αναρωτηθεί τι και από ποιόν έχει να ζηλέψει η πολυπλοκότητα του Τόνι Σοπράνο, τι και από ποιόν έχει να ζηλέψει η μεγάλη τηλεόραση]

5) «ΝΟ»: Χιλή, 1988. Ο Αουγκούστο Πινοσέτ προκηρύσσει δημοψήφισμα για την παραμονή του στην εξουσία. Για σχεδόν ένα μήνα παραχωρεί στην αντιπολίτευση τηλεοπτικό δεκαπεντάλεπτο. Μετά από 15 χρόνια πλήρους ελέγχου των ΜΜΕ, δίνεται επιτέλους η ευκαιρία να μιλήσει κανείς δημόσια για τα εγκλήματα του καθεστώτος του. Αυτονόητα λοιπόν, τα πρώτα βίντεο που φτιάχνει η αντιπολίτευση καταγράφουν όσα αποτρόπαια διέπραξε, μιλούν για τους χιλιάδες νεκρούς, εξαφανισμένους, βασανισμένους. Όταν όμως τα δείχνουν στον πρωταγωνιστή της ταινίας του Πάμπλο Λαρέν (έναν νεαρό διαφημιστή τον οποίο έχουν καλέσει να αναλάβει την καμπάνια τους), εκείνος διαφωνεί εντελώς. Δεν μπορούμε να τα πουλήσουμε αυτά, τους εξηγεί. Αν πάμε από αυτόν τον δρόμο θα ενισχύσουμε τον φόβο, με αποτέλεσμα οι ψηφοφόροι να μην πάνε να μας ψηφίσουν. Η καμπάνια δεν πρέπει να στηριχθεί στην τραγωδία των περασμένων χρόνων, αλλά στην ευτυχία των επόμενων. Αν όμως η δημοκρατία δεν μπορεί να κερδίσει στο επίπεδο των ιδεών, αν η δημοκρατία δεν μπορεί να κερδίσει ως αυταξία παρά μόνο ως ένα ακόμη καταναλωτικό αγαθό, ως ένα υποκατάστατο δηλαδή φαντασιωτικής ευτυχίας, αν αν ένας λαός δεν έχει συντριπτική απάντηση στο δίλημμα να μείνει ή να φύγει ένας αιματοβαμμένος δικτάτορας, τότε τι; «Χιλή, η ευτυχία έρχεται» και ο καπιταλισμός παραμένει, προσφέροντας ενίοτε ως δούρειος ίππος τα διαφημιστικά εργαλεία που θα γκρεμίσουν μια καπιταλιστική δικτατορία και θα φέρουν στη θέση της μια καπιταλιστική δημοκρατία.

4) «ΤΑ ΜΥΘΙΚΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ»: Ταινία μυθοπλασίας μεν, αλλά σαν μεταλλαγμένο ποιητικό ντοκιμαντέρ. Μια απομονωμένη από τον έξω κόσμο κοινότητα στα bayou της Νότιας Λουιζιάνας. Ένα νησάκι που η τύχη του είναι περίπου προδιαγεγραμμένη: θα βουλιάξει στο νερό. Με μια πρώτη συμβατική ματιά του δικού μας κόσμου οι κάτοικοί του ζουν σε άθλιες συνθήκες, με το δικό τους μάτι όμως -και ειδικά με το μάτι του Γουίνκ, του αλκοολικού πατέρα της εξάχρονης Χασπάπι- ζουν στο καλύτερο μέρος της γης. Ο σκηνοθέτης Μπεν Ζάιτλιν παντρεύει το βλέμμα του ποιητή με το βλέμμα του λαογράφου (καθόλου τυχαίο δεν είναι πως οι γονείς του είναι λαογράφοι). Η παρουσίαση αυτού του άγνωστου στα μάτια μας κόσμου είναι μια χειρονομία με αυταξία, είναι, μπορεί να πει κανείς, όχι μόνο μια καλλιτεχνική αλλά και μια πολιτική πράξη. Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και ελπιδοφόρα ντεμπούτα του σύγχρονου αμερικάνικου κινηματογράφου.

3) «ΠΙΣΩ ΑΠ” ΤΟΥΣ ΛΟΦΟΥΣ»: Η ταινία αυτή του Κριστιάν Μουντζίου (σκηνοθέτη και του «4 μήνες, 3 βδομάδες, 2 μέρες») είναι ένα ακόμη λαμπρό δείγμα του νέου ρουμανικού κινηματογράφου, που μας πρόσφερε φετος άλλη μια ισχυρή ταινία, την «Oικογενειακή Υπόθεση». Καλόγριες σε επαρχιακό μοναστήρι, δυο γυναίκες και ο Θεός σε ένα ιδιότυπο και ποτέ ρητώς κατονομαζόμενο ερωτικό τρίγωνο: η Βοϊτσίτα έχει βάλει στην καρδιά της πια πρωτίστως τον Θεό, η Αλίνα όμως έχει θέση στην καρδιά της μόνο για την Βοϊτσίτα. Ο έρωτας ως δαιμονισμός, ο έρωτας που πρέπει να εξορκιστεί. Ο Μουντζίου σκηνοθετεί μη σκανδαλωδώς ένα θέμα που σκανδαλίζει, μη σοκαριστικά ένα θέμα που σοκάρει, μη καταγγελτικά ένα θέμα που προσφέρεται για καταγγελία, σκηνοθετεί όχι προσφέροντάς μας καλούς και κακούς, όχι προσφέροντάς μας σκοτάδι εναντίον φωτός, αλλά σαν να πρόκειται για αρχαία τραγωδία: ένα έργο όπου η κάθε πλευρά έχει το δικό της δίκιο και το δικό της νόμο. Και όλα αυτά με μια αναμφίβολη προσωπική αισθητική σφραγίδα, με στιβαρότητα, λιτότητα, καθαρότητα, διαπεραστικότητα.

 

2) «DJANGO, Ο ΤΙΜΩΡΟΣ»: Ο Κουέντιν Ταραντίνο έχει βαλθεί να εκδικηθεί τα μεγάλα ιστορικά εγκλήματα. Έτσι, αφού στους «Άδοξους Μπάσταρδους» οι Εβραίοι εξοντώνουν την ναζιστική ηγεσία, στον Ντζάνγκο ένας μαύρος εκδικείται δουλοκτήτες. Τα μεγάλα ιστορικά θύματα αλλάζουν ρόλο, παύουν να είναι παθητικοί δέκτες των φρικαλεοτήτων, ενεργοποιούνται και αποδίδουν δικαιοσύνη. Ένα σινεμά που αποκαθιστά ιστορικές αδικίες, ένα σινεμά εκδικητής. Η ευφορία που προκαλεί το σινεμά του Ταραντίνο είναι αξεπέραστη, τα σενάριά του και οι διάλογοί του απλά δεν υπάρχουν, μεγάλοι ρόλοι, μεγάλες σκηνές, είναι ένας πάρα πολύ μεγάλος ταινιοποιός, όχι επειδή είναι βαθύς αλλά επειδή είναι ιδιοφυής, στα όρια του αυτιστικού κινηματογραφικού savant. Ο Ταραντίνο δεν ενδιαφέρεται να μας πει κάτι για την Ιστορία. Ενδιαφέρεται να κάνει σινεμά, εντελώς κουλ τμήμα του οποίου είναι το να τιμωρηθούν οι μεγάλοι ιστορικοί κακοί. Το σινεμά του Ταραντίνο είναι η απόλαυση η ίδια.

1) «Η ΤΕΛΕΙΑ ΟΜΟΡΦΙΑ»: Μια πόλη κι ένας άνθρωπος. Ο εξηνταπεντάχρονος Τζεπ Γκαμπαρντέλα ήταν καμωμένος για τα ωραία κι μεγάλα έργα και η δίκαιη του τύχη δεν του αρνήθηκε ούτε ενθάρρυνση ούτε επιτυχία. Σε πολύ νεαρή ηλικία γράφει ένα μυθιστόρημα που κάνει αίσθηση. Αλλα ευτελείς συνήθειες και μικροπρέπειες και μεγαλομανίες και αδιαφορίες και μια πληγωμένη απ” τον έρωτα καρδιά, τον κάνουν να φύγει οδοιπόρος για τα δικά του Σούσα, την Ρώμη. Μπαίνει στην αυλή όλων των κοσμικών κύκλων και γίνεται ο πάπας τους. Του προσφέρουν σατραπείες και τέτοια. Και αυτός τα δέχεται με απελπισία και αγαλλίαση μαζί. Γιατί αυτά τα πράγματα δεν είναι ότι δεν τα θέλει. Τα θέλει και τα παραθέλει. Αλλά ταυτόχρονα η ψυχή του ζητεί και ψάχνει και την τέλεια ομορφιά. Αυτή που θα τη βρεί στη Σατραπεία; Η πεντάμορφη ταινία του Πάολο Σορεντίνο παρουσιάζει σχεδόν φελινικά, σχεδόν αριστουργηματικά, τη ζωή που κάμει ο ήρωας του, ο υποβλητικός Τόνι Σερβίλο, μέσα στη σατράπικη κενότητα της κοσμικής καλοπέρασης. Ο Τζεπ ξαναρχίζει να γράφει όμως. Ίσως φυλάει για το τέλος ένα ακόμη ωραίο και μεγάλο έργο· ένα στην αρχή – ένα στο τέλος και στις ενδιάμεσες δεκαετίες ένα ατέλειωτο πάρτι.

(Κείμενο γραμμένο για το ελculture)

The post Δέκα για το Δεκατρία appeared first on Lepanto Magazine.

Μέσα σε δύο μόλις λεπτά αυτή η ταινία μικρού μήκους «λέει» με τον πιο απλό και συγκινητικό τρόπο όσα χρειάζονται να ειπωθούν για τον ρατσισμό.

Της Νάνσυ Σπετσιώτη, με τους Ναταλία Δραγούμη, Νίκο Ψαρρά, Βλαδίμηρο Κυριακίδη, Waseem Aktar, Χαρά Τσιόνγκα, Γεωργία Κατσικονούρη.

The post Τζαφάρ: Πώς καταρρίπτεται ο ρατσισμός σε 2 λεπτά appeared first on Lepanto Magazine.

Ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος έγραψε για την ταινία στις 24/10/2013:

Πραγματική ιστορία, η πρώτη πειρατεία αμερικανικού πλοίου τα τελευταία 200 χρόνια, η ταινία Captain Phillips επιτρέπει στον Πολ Γκρίνγκρας να επιδείξει τη μαεστρική του επίθεση, που τον έκανε γνωστό με το Τελεσίγραφο του Μπορν και την Πτήση 93. Δεν αργεί να μεταφέρει τον Ρίτσαρντ Φίλιπς, καπετάνιο του φορτηγού πλοίου «Αλαμπάμα Μάερσκ», στο κατάστρωμα, στην επίβλεψη, στα καθήκοντά του. Δείχνει σοβαρός, θέλει να κάνει σωστά τη δουλειά του και με επαγγελματική ευγένεια προς τους υφισταμένους του, τους συμμαζεύει και τους διευθύνει, σαν να έχει καρφωμένο στο μυαλό του το εγχειρίδιο με τις οδηγίες προς ναυτιλλομένους. Θα ακολουθήσει πιστά το πρωτόκολλο, ακόμα κι όταν οι Σομαλοί πειρατές καταλαμβάνουν το πλοίο. Δείχνουν κι αυτοί σοβαροί – they mean business. Μόνο που κρατάνε όπλα και, τουλάχιστον την εποχή που διαδραματίζεται η ταινία (τα τελευταία χρόνια, όλα τα πλοία που περνούν από εκεί προσλαμβάνουν ένοπλη ασφάλεια), η αντιπαράθεση ήταν άνιση και οι συνθήκες εξαιρετικά επικίνδυνες για το πλήρωμα. Αυτές οι επικίνδυνες συνθήκες ξύπνησαν τον Τομ Χανκς από τον πρόσφατο λήθαργό του και ως Captain Phillips δίνει μία από τις καλύτερες ερμηνείες της μεγάλης και μερικές φορές ελαφρά αξιολογημένης καριέρας του. Ο ρόλος του είναι σπουδαίος και ο ίδιος μαχητικός. Στην αρχή αποχαιρετά τη σύζυγό του στο αεροδρόμιο, αναφέροντας τα παιδιά τους, και κατά τη διάρκεια του ταξιδιού επικοινωνεί με το κομπιούτερ του, φανερώνοντας την προσκόλλησή του στη γη και όχι τη θάλασσα. Η αποστολή αυτή θα μπορούσε να είναι σαν όλες τις άλλες – και γιατί όχι, δεν πάει στον πόλεμο. Αλλά, ακόμα κι αν κάτι του προέκυπτε, θα το αντιμετώπιζε με όπλο τη θεωρητική του κατάρτιση. Στη φωτιά, ωστόσο, επιστρατεύει την πείρα και τα αντανακλαστικά του. Ο Τομ Χανκς μετατρέπει τη δεδομένη φυσικότητά του σε ένα συμπυκνωμένο, σχεδόν ενστικτώδες πινγκ πονγκ αυτοματισμού με αποφασιστικότητα, χωρίς να χάνει την ανθρωπιά του. Πολλοί ηθοποιοί μπορούν να παίξουν νατουραλιστικά. Ο Χανκς, στις καλές του μέρες, ενσωματώνει την άνεσή του σε μία σειρά από επιλογές που ξαφνιάζουν, μένοντας πάντα στο πλαίσιο του χαρακτήρα του. Δεν ξεχνά πως ο Φίλιπς δεν γεννήθηκε ήρωας, δεν μασάει τις σφαίρες, φοβάται και κινδυνεύει πραγματικά. Η κόντρα του με τον Σομαλό ομόλογό του Muse (αποκάλυψη ο Μπάρκαντ Αμπντί) είναι εξαιρετικά αποτελεσματική, ειδικά στα σημεία που ζυγιάζονται με τα βλέμματα, σαν να προσπαθούν να διαπιστώσουν ποιος θα κερδίσει στην μπλόφα. Μεταδίδει απόλυτα την αγωνία και τον έλεγχο, μαζί με την ευθύνη και το ενδεχόμενο του άδικου θανάτου. Υπολογίζει τις πιθανότητες, ρισκάρει, αλλά σκέφτεται και ποιους αφήνει πίσω. Η τελική του σκηνή είναι συγκλονιστική, ένα ακόμα συν στη φιλμογραφία του. Σηκώνει επάξια μια ταινία που διαφέρει σημαντικά σε δομή και στόχο από την πρόσφατη Πειρατεία στον Ωκεανό του Τομπίας Λίντχολμ. Εδώ ο ρυθμός τεντώνει, το κέντρο βάρους είναι στην εξέλιξη και στα γεγονότα και όχι στην κατάσταση, και η δύναμη του φιλμ εστιάζεται στον ελάχιστο ενδιάμεσο χρόνο, στα μικρά σημεία όπου η πλάστιγγα γέρνει προς τη μία ή την άλλη μεριά: οι καλοί είναι υποψιασμένα θύματα, οι κακοί οι αδικημένοι της κοινωνίας και οι Navy Seals βάζουν τα πράγματα στη θέση τους. Σε αυτό το είδος, ο Γκρίνγκρας είναι άπιαστος.

πηγή: www.lifo.gr

The post Η ταινία Captain Phillips και απόψε από το Δημοτικό Κινηματογράφο appeared first on Lepanto Magazine.

Πληροφορίες  για το ντοκιμαντέρ που θα προβληθεί:

Μια μέρα μετά τις εκλογές του περασμένου Μαΐου, η είδηση κάνει τον γύρο των τηλεοπτικών σταθμών: η Χρυσή Αυγή  έλαβε 1.000 ψήφους στα μαρτυρικά Καλάβρυτα και Δίστομο. Δυο πόλεις που σημαδεύτηκαν από τη ναζιστική θηριωδία, παρουσιάζονται να νομιμοποιούν με την ψήφο τους, τους «πολιτικούς απογόνους» των δολοφόνων τους, σύμφωνα με τα ΜΜΕ. Τις αμέσως επόμενες μέρες, στην ερώτηση αν είναι νεοναζί και σχετίζονται με τον Χίτλερ, οι εκπρόσωποι της Χρυσής Αυγής απαντούν:  «οι δημότες στα Καλάβρυτα και το Δίστομο απάντησαν ήδη, με την ψήφο τους». Η ιστορική μνήμη έχει εξασθενίσει ή πρόκειται για μια κατασκευασμένη είδηση;

Η απάντηση βρίσκεται στο Λύκειο Διστόμου, όπου οι μαθητές του παρακολουθούν ένα ντοκιμαντέρ για τα ναζιστικά εγκλήματα  στα Καλάβρυτα, στον Χορτιάτη και στο Άουσβιτς. Η συζήτηση που ακολουθεί γρήγορα επεκτείνεται, σε θέματα όπως η αντίσταση στην γερμανική κατοχή. Μήπως έχουν δίκιο όσοι υποστηρίζουν ότι αν οι αντάρτες δεν προκαλούσαν με την δράση τους, τους Γερμανούς,  δεν θα υπήρχαν και Ολοκαυτώματα;

Αυτή την τελευταία άποψη υποστηρίζει ο γιος ενός διαβόητου Έλληνα δωσίλογου. Ο πατέρας, υπουργός Προπαγάνδας στην κυβέρνηση Τσιρονίκου – την τελευταία φιλοναζιστική κυβέρνηση φάντασμα – το έσκασε το 1944 συνοδεύοντας τα γερμανικά στρατεύματα που αποχωρούσαν. Ο γιος ήταν υποψήφιος του ΛΑΟΣ στις εκλογές και τώρα προσχώρησε στην Χρυσή Αυγή.

Πίσω στο Λύκειο του Διστόμου, οι μαθητές έρχονται αντιμέτωποι με μια ιστορική αλήθεια: δεν υπήρξαν μόνο Έλληνες θύματα, αλλά και Έλληνες που συνεργάστηκαν με τον κατακτητή. Από το ντοκιμαντέρ που παρακολουθούν, μαθαίνουν ότι τα Τάγματα Ασφαλείας και όχι οι Γερμανοί, έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο στην σφαγή στο Χορτιάτη και συμμετείχαν στη σφαγή στην ίδια την πόλη τους.

Μπορεί να προχωρήσει προς τα μπρος, μια χώρα που δεν γνωρίζει το παρελθόν της;

Ένα ντοκιμαντέρ μέσα στο ντοκιμαντέρ, για τη μνήμη και τη λήθη.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία – Σενάριο: Στέλιος Κούλογλου
Καλλιτεχνική Επιμέλεια – Γραφικά: Νίκος Πολίτης
Μοντάζ – Μιξάζ: Χρήστος Γάκης
Οργάνωση παραγωγής: Νίκος Θωμόπουλος
Υπεύθυνη έρευνας: Ελένη Μπέλλου
Δημοσιογραφική υποστήριξη: Τάνια Γεωργουπλή, Ελένη Κωνσταντινίδου
Φωτογραφία: Νίκος Θωμόπουλος / Μανώλης Κονσολάκης / Χρήστος Αναγνωστόπουλος
Βοηθός Μοντάζ: Γιώργος Ζαφείρης
Παραγωγή: 1984 Productions – tvxs.gr
Διανομή: 1984 Productions
Διάρκεια: 90 λεπτά

The post Ο Στέλιος Κούλογλου στη Ναύπακτο appeared first on Lepanto Magazine.