Η εκλογική βάση της κεντροδεξιάς παράταξης καλείται την Κυριακή να εκλέξει τον νέο της αρχηγό. Οι τέσσερις υποψήφιοι ευρισκόμενοι στην τελική ευθεία προσπαθούν να πείσουν το κομματικό ακροατήριο να τους εμπιστευτεί.

Η επιλογή του νέου ηγέτη θα πρέπει να γίνει με βάση κάποια κριτήρια – χαρακτηριστικά και όχι με κριτήρια «πασαρέλας». Ένα από τα χαρακτηριστικά του πραγματικού ηγέτη είναι η πολιτική του οξυδέρκεια. Προβλέπει και προλαβαίνει τις εξελίξεις και δεν τρέχει πίσω απ’ αυτές. Είναι προμηθέας και όχι επιμηθέας. Βλέπει μακριά και δεν αρκείται σε μια απλή διαχείριση των πραγμάτων. Αντίθετα, προκαλεί ρήξεις, εμπνέει και δίνει όραμα όχι μόνο στην παράταξη του, αλλά στο σύνολο της κοινωνίας. Όταν κάποιος διοικεί έναν οργανισμό, πρέπει να έχει επιχειρηματικούς στόχους. Όταν διοικεί μια παράταξη, πρέπει να έχει ιδέες. Όταν κυβερνά μια χώρα, πρέπει να έχει τέτοιες ιδέες που να εμπνέουν τους ανθρώπους. Πάνω απ’ όλα, λοιπόν, η ηγεσία είναι μια σειρά από στόχους, τους οποίους προσπαθεί να υλοποιήσει.

Ταυτόχρονα «έχει την ευρύτερη αποδοχή» και δρα ενοποιητικά, χωρίς να ορθώνει διαχωριστικές γραμμές. Αναζητά τους άξιους και τους ενάρετους, και αυτούς εμπιστεύεται. Δεν διακατέχεται από καμιά ηγεμονική νοοτροπία, ούτε και έχει ιδιοκτησιακή αντίληψη για το κόμμα. Θέτει τον εαυτό του στην υπηρεσία των κοινών με στόχο να προσφέρει και όχι να ωφεληθεί. Μοναδικό επιδιωκόμενο όφελος γι’ αυτόν είναι η αναγνώριση της προσφοράς του από τους πολίτες, ανεξάρτητα από την πολιτική τους τοποθέτηση.

Χαρακτηριστικό του αληθινού ηγέτη είναι, επίσης, και το θάρρος να λέει την αλήθεια στο λαό, ακόμη κι αν προκαλεί την οργή του. Δεν χαϊδεύει τα αυτιά των πολιτών, λαϊκίζοντας και λέγοντας τους όσα θα ήθελαν να ακούσουν. Δεν επιδιώκει να εντυπωσιάσει, αλλά να πείσει, μέσω της αλήθειας. Όταν πρέπει, παίρνει και δυσάρεστες αποφάσεις, αγνοώντας το πολιτικό κόστος. Αναλαμβάνει τις ευθύνες που του αναλογούν και τον χαρακτηρίζει η συνέπεια λόγων και έργων.

Παράλληλα ο πραγματικός ηγέτης είναι αισιόδοξος. Προτείνει λύσεις και λύνει προβλήματα. Δεν καταθλίβει τους άλλους, απαριθμώντας όλες τις δυσκολίες και τα δυσάρεστα δεδομένα. Οδηγεί προς τη λύση του προβλήματος και δεν σκέπτεται διαρκώς το ίδιο το πρόβλημα. Ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσης ο ηγέτης γίνεται ορατός, διατηρεί την ψυχραιμία του, έχει αυτοκυριαρχία και «φωνή», είναι ευπροσάρμοστος και ενθαρρύνει αισιόδοξα την ομάδα.

Εκτός όμως από αυτά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, ο ηγέτης της κεντροδεξιάς οφείλει να διαμορφώσει μια παράταξη ανοικτή στις ιδέες και στην κοινωνία και συνδεδεμένη μ’ αυτή. Ένα κόμμα με νέα οργανωτική δομή, ανανεωμένο, με εσωτερική δημοκρατία, με ευρωπαϊκό προσανατολισμό και με ελληνική σκέψη. Μια παράταξη που θα πολιτεύεται με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον και όχι με ταμπέλες δεξιάς – αριστεράς. Μια παράταξη η οποία θα αντιστρατεύεται το ρουσφέτι και την αναξιοκρατία και θα επιδιώκει την ανάπτυξη, με βάση το κοινωνικό συμφέρον, με κέντρο τον Άνθρωπο. Η νέα ηγεσία έχει υποχρέωση να δημιουργήσει μια παράταξη αντίστοιχη των σύγχρονων φιλελεύθερων και λαϊκών ευρωπαϊκών κομμάτων, με ξεκάθαρη ιδεολογική ταυτότητα και συγκεκριμένη πολιτική στρατηγική. Ένα κόμμα που θα λέει στους πολίτες τι θα κάνει και όχι τι δεν θα κάνει.

Με βάση τα παραπάνω, συμπεραίνουμε πως ο  κατάλληλος ηγέτης, δεν εξαρτάται από την ηλικία. Ο ηγέτης είναι δημιούργημα της ίδιας της πολιτικής, ως φιλοσοφία και  πρακτική, η οποία ακολουθείται με συνέπεια, χωρίς εκπτώσεις, εντυπωσιασμούς και καιροσκοπισμούς και την οποία βιώνει καθημερινά ο πολίτης, ως ζώσα πραγματικότητα. Σε διαφορετική περίπτωση, η επιλογή της νέας ηγεσίας θα αποδειχθεί φούσκα και μια διαδικασία η οποία θα απασχολεί το κλειστό κύκλωμα της παράταξης αποκομμένης από την κοινωνία την οποία υποτίθεται ότι υπηρετεί. Ταυτόχρονα, πολύ σύντομα, θα αποκαλυφθεί πόσο «γυμνός θα είναι ο βασιλιάς», ανεξάρτητα από την ηλικία του.

Δευτέρα, 16 Νοεμβρίου 2015

 
 

Αφήστε το σχόλιό σας

Το email σας δεν θα δημοσιευτεί.