Συναίνεση για τις βουλευτικές offshore;

του Γιώργου Ασημακόπουλου

Ο νόμος για τις off shore πολιτικών ισχύει από το 2010. Ήταν ο λόγος που βγήκε στη φόρα η υπόθεση Τζοχατζόπουλου. Ήταν πακέτο με το «Διαύγεια» τότε.

Η αλλαγή έγινε μέσα στο νόμο του νέου μνημονίου το 2016, που ήταν 7500 σελίδες. Κανείς δεν το πήρε χαμπάρι μέχρι σήμερα που έγινε ντόρος. Το ότι κανένας κυβερνητικός Βουλευτής δεν πήρε χαμπάρι τι ψήφιζε δημιουργεί ένα ζήτημα σχετικά με τη δημοκρατική λειτουργία της Βουλής όσο νά’ ναι.
Από την άλλη ο Μητσοτάκης δεν έκανε το προφανές: να σηκώσει το θέμα κατά την ψήφιση του νόμου πριν λίγες μέρες. Το άφησε και πέρασε στο ντούκου. Εκτός και αν δεν διάβασε ούτε και από τη ΝΔ κανένας βουλευτής το πολυνομοσχέδιο. Στην περίπτωση αυτή κάποιοι οφείλουν μια συγνώμη στον Χρυσοχοΐδη.

Αλλά ακόμα και αν ο Μητσοτάκης δεν πήρε χαμπάρι τίποτα μπορούσε να κάνει το επόμενο βήμα τώρα που έγινε γνωστό το θέμα: να δηλώσει ότι μόλις εκλεγεί θα επαναφέρει το νόμο του 2010 για τις off shore.

Αλλά και το ΠΑΣΟΚ, το οποίο και είχε νομοθετήσει την απαγόρευση, περιορίστηκε σε μια κατόπιν εορτής απλά καταγγελτική ανακοίνωση. Θα περίμενε κανείς να έχει πιο ουσιαστική στάση πέρα της καταγγελίας. Θα περίμενε κάποιος για παράδειγμα το ΠΑΣΟΚ να πει από τώρα πως η επαναφορά της απαγόρευσης είναι προγραμματική θέση του ΠΑΣΟΚ και πως θα συμμετάσχει σε κυβέρνηση συνεργασίας μόνο με αυτό τον όρο.

Με λίγα λόγια, οι βουλευτικές off shore που είχαν απαγορευτεί με νόμο κυβέρνησης ΓΑΠ το 2010, μπαίνουν το 2016 στο πλυντήριο από τον ΣΥΡΙΖΑ με την έμμεση συναίνεση ΝΔ αλλά και την χλιαρή στάση του ΠΑΣΟΚ.

Τα συμπεράσματα δικά σας για το ποιος υπηρετεί τι τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα.