του Θανάση Λυρτσογιάννη
Το αλάθητο του …ΔΝΤ κατέρρευσε για δεύτερη φορά. Τώρα δεν φταίει ο πολλαπλασιαστής, αλλά οι εκτιμήσεις για τις αναπτυξιακές δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας. Λες και οι τελευταίες ήταν και είναι στον αυτόματο πιλότο και δεν εξαρτώνται από τις πολιτικές που εφαρμόζονται.
Ας αφήσουν τις υπεκφυγές οι αρμόδιοι του ΔΝΤ. Υπεύθυνες είναι οι πολιτικές και τα προγράμματα που οι ίδιοι επέβαλαν στην Ελλάδα μαζί με την Ευρωπαϊκή Ενωση και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους τη Γερμανία) και όχι τόσο οι διάφορες εκτιμήσεις. Και επειδή, όπως έχουμε μάθει, τα λάθη πληρώνονται, ας ζητήσουμε αποζημίωση για τις ζημιές που προκάλεσαν στη χώρα και τον ελληνικό λαό τα μνημόνια.
Οι οικονομολόγοι του ΔΝΤ είναι ανίδεοι ή ιδεολογικά φανατικοί; Επειδή το πρώτο μάλλον δεν ισχύει, τότε ας αναλάβει το Ταμείο τις ευθύνες του για τις επιλογές των πολιτικών και ας μην κρύβεται πίσω από πολλαπλασιαστές και άλλα φθηνά και καθόλου ευρηματικά ευρήματα.
Γιατί το γνωρίζουν ακόμα και οι πρωτοετείς φοιτητές (για να μην πούμε και οι μαθητές του λυκείου) πως όταν υπερφορολογείς, πετσοκόβεις μισθούς, συντάξεις, επιδόματα, καθώς και τις δημόσιες επενδύσεις, τότε η ύφεση όχι μόνο βαθαίνει, αλλά ακόμα χειρότερα η οικονομία βυθίζεται στο σπιράλ του θανάτου όταν οι ανόητες πολιτικές εφαρμόζονται για χρόνια.
Το χειρότερο όλων είναι πως δεν διδάσκονται από τα λάθη τους. Δεν έβαλαν μυαλό, κατά την πιο λαϊκή εκδοχή και ζητούν ακόμα και τώρα μέτρα.
Αυτή ακριβώς η συμπεριφορά τους, δηλαδή η εμμονή σε υφεσιακές πολιτικές και μέτρα, παρά την ομολογία των λαθών, μας γεννά την υποψία πως η αναγνώριση του λάθους μπορεί να είναι επικοινωνιακό τρικ και πως συνειδητός στόχος τους είναι να μας στείλουν στον …τρίτο κόσμο.
Και επειδή στην Ελλάδα περισσεύει η καχυποψία, ήδη υπάρχει μερίδα του πληθυσμού (η οποία σημειωτέον διαρκώς διευρύνεται) που είναι πεπεισμένη πως συνειδητά η τρόικα μας σπρώχνει στη μιζέρια, την ανέχεια και την αιχμαλωσία στους δανειστές.
Αναδημοσίευση από την Ημερησία
