«Αν έχεις τύχη διάβαινε…» – της Χριστίνας Βασιλοπούλου

«Αν έχεις τύχη διάβαινε…»

…και ριζικό περπάτα.

της Χριστίνας Βασιλοπούλου, οικονομολόγου – φοροτεχνικού

Έτσι μοιάζει η ζωή μας. Χωρίς δυνατότητα προγραμματισμού. Μια πορεία στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα. Απαισιόδοξη θεώρηση της καθημερινότητας ή αυτή είναι πλέον μια πραγματικότητα που ζούμε; Οι άνθρωποι επιζητούμε τη σιγουριά, τη σταθερότητα, την ασφάλεια. Οτιδήποτε άλλο μας προκαλεί σύγχυση, άγχος, στεναχώρια.

Καθημερινά, πέρα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, « βομβαρδιζόμαστε» από ένα σωρό κακές ειδήσεις. Υπάρχει όμως και το καλό και αυτό που πετυχαίνουμε όταν δεν αφήνουμε τα πράγματα στην τύχη τους.

Η συνεχής προσπάθεια, βέβαια, μπορεί να γίνει μια κουραστική διαδικασία, ειδικά όταν δεν έρχονται γρήγορα τα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Εδώ υπεισέρχεται ο παράγοντας δυναμική που διαθέτει μέσα του ο κάθε άνθρωπος και την ανακαλύπτει στα δύσκολα.

Οι άνθρωποι έχουμε ανάγκη από λίγη μαγεία στη ζωή μας. Αυτή τη μαγεία μας προσφέρει η γιορτή των Χριστουγέννω…αλλά σιγά σιγά εξασθενεί και αυτή.

Τα οικονομικά δύσκολα, διάθεση δεν υπάρχει. Μα όλα στο μυαλό είναι. Το να φέρεις κόσμο σε μια πόλη που «πεθαίνει» δε σημαίνει απαραίτητα ότι πρέπει να ξοδέψεις πολλά, τουλάχιστο σε σχέση με τα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Συντονισμός, συνεργασία και καλή διάθεση χρειάζεται. Οι μικροπολιτικές, οι πολιτικές δηλαδή που δίνουν έμφαση σε ασήμαντα θέματα που εξυπηρετούν ατομικά και στενά συμφέροντα, δεν έχουν θέση μπροστά στο καλό μιας πόλης που αργοσβήνει.

Ας καθορίσουμε τις τύχες μας μόνοι μας λοιπόν. Οι θεωρίες καλές είναι, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να κάνουμε και πράξεις. Ας αρχίσουμε να βλέπουμε τα πράγματα διαφορετικά. Άλλωστε όπως είχε πει ο φιλόσοφος Επίκτητος: «Οι άνθρωποι ταράζονται όχι από αυτά που συμβαίνουν αλλά από την άποψή τους για αυτά που συμβαίνουν».